Yazılarımızı ciddi ciddi okuyanlar bilir, bizim önceliğimiz insandır... Çocuklardır kuşlardır ve canı yakılan şehirler... Ciddi ciddiyi bilerek yazdım, çünkü artık okumayı önemsemeyen bir toplum haline geldik veya getirildik... 
Hepimiz cep telefonlarının bilgeliğine boyun eğdik, varsa yoksa cep telefonu ve onun sunduğu bilgiler...
Eskiyi hatırlamak tarihi hatırlamak gibi bir düşüncemiz yok, hatta tarihi hatırlamak isteyenlerin ayıplandığı bir çağ...
Neyse insana değer vermeyen her düşünceye her fikre zalimlere ait diye bakarız... Yani insanı öncelemeyen, insana hak ettiği değeri vermeyen, onu inciten hiçbir siyasi düşünce veya ideoloji gerçekçi değildir diye inanırız...
Karanlık ve içinde çıkar ve menfaatten başka bir şey olmayan düşünceleri fikirleri ideolojileri insanlara kakalamayan çalışanların varlığı bir gerçek, hem ülkemizde hem dünyada...
Onlar ile aynı havayı paylaşmak, aynı gökyüzünün altında olmak kolay değil, ama başka da yapacak bir şey yok...
Dünyada bulunmak böyle bir şey olsa gerek... Belki bunlara katlanacak gücü kalmayınca ölüme el sallıyoruz çoğumuz...
Hedefi insana hizmet olmayan, insanın yaralarını sarmaya acılarına ortak olmaya hazır olmayan her düşünce her fikir her ideoloji hatta her devrim geride kan ve gözyaşı bırakmaktan başka bir şey yapmıyor...
Ama kanmaya müsait olan insanı kandırmayı beceriyorlar...
İnsanı hor görmek, ona değer vermemek onu önemsememek sadece çıkarcıların, kendilerini Rahmanın oğulları kızları sanan, ruhları kirlenmiş kişilerin işidir... Ama nasıl oluyorsa onların baş taçı edildiği bir dünya, hem de dünyanın her yerinde...
Yani biraz Nemrut biraz Firavun...
İnsana değer vermemek yalnız insana ihanet değil, Rahmana yani İnsanın Rabbine de ihanettir... Herkesin kendini haklı kurtarıcı sandığı böyle zamanlarda, bu utanmaz hokkabaz siyasetçilerin ve dini kendi çıkarları için kullananların var olduğu zaman, şimdi zaman...
Alın teri kıymetlidir diyen insanların ciddiye alınmadığı bir dünya... Oysa insan her zaman ciddiye alınması gereken bir varlık, Rahmanın öve öve bitiremediği...
Çok fazla uzatmaya gerek yok... Kapitalizmin inşa ettiği dünyada insanın hiç kıymeti yok, hele onlara benzemiyor onlara hizmet etmiyorsan...
Mesela yoksullardan gariplerdensen ihtiyaç sahibi isen, bir eşya kadar değeri yok insanın, bütün ideolojilerde... Ama onlar hep konuşurlar, sizin için size hizmet için varız derler ve ne yazık insan inanıyor bunlara...
Çünkü başkada çıkışı yoktur kendince... Onun için köleler ve efendilerin kavga ettikleri ve hep efendilerin kazandığı bir dünya...