Evet, evet günümüz insanı sevgiden uzak ve en az bildiği şey sevmek... Bunu demek durumundayım insan insanı sevmiyor günümüzde, bilmiyor sevmenin ne demek olduğunu... 
Hatta kimileri sevmeyi cinsellik bile sanıyor, çünkü ruhu kirlendi günümüz insanının... Mesela kuşları, kuş seslerini sevmeyi unuttu insan, oysa insan sesine kuş sesi karışırsa güzeldir hayat... Kuşlara yaşama alanları bırakmayacak kadar zalim olmayı seçti, yeni insan... 
Şehirleri idare etmeye talip olanlar  “ bir şekilde hedeflerine ulaşanlar” insanı sevmek gibi, bir dertleri yok... Kim varsılsa kim varlıklı zengin ise, onlara yakın olmayı seçen efendiler, Belediye Başkanları  “o odanın bu odanın başkanı olanlar” kendilerini önemli kişiler sanarak insanı sevmeyi ihmal ettiler... 
Asıl işleri insana hizmet olması gerekirken, kendilerine hizmet etmeyi seçtiler... Ve sizler ey şehir ahalisi, sizler de sustunuz bunları bile bile... Pek çoğunuz partinizi dininizin önünde tuttunuz, hangi partiyi tutuyorsanız...
Sevgi Merhamettir, sevgi yeryüzü herkese ait deme halidir... Keşke camilerde bunu anlatabilecek arkadaşlar olsaydı, ama maalesef yok... 
Hiç bir yerde sevgiden söz edilmiyor, sevgisizlik her her yerde, her kurum da, her evde... Şehirler de her gün birkaç kadının canına kıyılması, sevgisizlikten...
Ne demek kadınların böyle öldürülmelerini görmezden gelmek, ama kimsenin umurunda değil desem, yanlış söz mü etmiş olurum?
Sahi neden öldürülüyor kadınlarımız böyle acımasızca ve neden bu konular konuşulmaz televizyonlarda, cami kürsülerinde, okunan hutbelerde?
Neden değersiz kıldı insan insanı? Zenginler neden nefret eder oldular yoksullardan, din yoksulları incitmeyin deyip dururken?
Neden uzak kalmaya çalışıyor akraba, akrabadan? Müslüman Müslüman’ı neden sevmez oldu, hatta kardeş kardeşi?
Neden herkes hüner kendinde sanır oldu? Neden rahatsız olmaz olduk, şehirlerin sokakların kirlenmesinden? Neden komşu, komşunun ismini bilmez oldu günümüzde, din komşuyu bu kadar çok önemserken?
Sevgiyi sevmeyi yeniden geri çağırmazsak, insan insan ile uzlaşıp yakın olmazsa, bu yolun sonu çıkmaz sokak...
Kentin efendileri yani idareciler, yani Belediye başkanları ve daha başka başkanlar, yeniden hatırlamazlarsa insanı, daha hızla doğru gideriz uçuruma...
Dağlara ihanet etmekten vazgeçmeliyiz, vazgeçmeliyiz denizlere ihanetten, kuşların yaşam alanlarını yeniden düzenlemeliyiz... Bunları yapmayı akıl etmez hatırlamazsak, fena acır bir gün yüreğimiz...
İyilikler efendim, iyilikler dilerim her birinize...