Aslında insan en çok kendi ile konuşmalı kendi ile yüzleşmeli, gözden geçirmeli yaptığı işlerin ne kadar doğru veya yanlış olduğunu...

Allah ile arasının nasıl olduğunu gözden geçirmeli, özellikle buna çok ihtiyacı var günümüz insanın çoğunun, Tanrıyı ciddiye almayanlara değil sözümüz...

Sizde biliyorsunuz Tanrıyı ciddiye almayan çok kişi var aramızda selamlaştığımız günaydın nasılsın dediğimiz...

Sen dedim yüreğime/sen ne kadar dayanabilirsin bunca ayrılığa kuşlara yoksullara fakirlere yapılan haksızlığa, onları hor görmelere...

Evet onlar yalnız haksızlığa uğramıyorlar birde hor görülüyorlar çoğu zaman nereye gitseler kiminle karşılaşsalar...

Mesela varsıllar mesela kentin efendileri yöneticileri onları hor görmüyorlar mı sizce de, yoksa ben yanlış sözler mi ediyorum sizce de...Mesela şehirlerin Belediye Başkanları Kaymakamları Valileri Müftüleri hatta camide imamlar varsıllara gösterdikleri saygıyı ihtimamı onlara gösteriyorlar mı sizce..

Hani kardeşlikten söz ediliyor ya, deniyor ya 85 milyon kardeş veya müminler kardeş deniyor ya...

Yalan çok yalan durmadan yalan söylüyorlar birileri, kimi si siyasetçi kimisi yazar çizer gazeteci televizyoncu akademisyen...

İnsan adına insanlık adına söylenen yalanlar...

Birileri tarafından Allah adına uydurulan yalanlar... Sanıldığı gibi çoklarının umurunda değil insanların çoğunun yoksul kalışı, ekmeğe muhtaç hale gelişi...

Namaz namaz diyen arkadaşların çoklarının namaz umurlarında değil,öyle diyerek kendilerini temiz gösterme gayreti,kendilerini dindar gösterme gayreti...

Bunca adaletsizlik yapılan bunca haksızlık yapılan talanlar fuhşiyat kumarhaneler genelevleri uyuşturucu yaşının çok aşağılara inmesi, çok da umurlarında değil kimi arkadaşların, yani dinden imandan söz eden arkadaşların...

Bunları bile bile bu acılara haksızlıklara sözün talan edilmesine kelimelerin talan edilmesine kadınların kızların talan edilmesine “dayanabilir misin?” yüreğim dedim kendi kendime...

Evlere sığmayan acıları olan insanlar var, dağlara sığmayan kahır taşıyan kadınlar anneler babalar var, birileri görmüyor diye biz demi görmezden gelelim?

Peki, taşıyabilir misin bunca yükü bunca ağırlığı? Damla damla serpilmiş iğrenç sözler ile dolu sokaklar...

Bunları birileri görmüyor yazmıyor dillendirmiyor diye bizde mi susalım? Susmazsak nasıl taşırız bunca sorumluluğu sahi?

Neyse hoşça kal yüreğim.