Aslında benim anlatmak istediğim konu.
Parti ve lider fanatizmiyle sarmaş dolaş olduğumuzdan.
İster lider olsun.
İsterse sıradan bir partili.
Ne dediğine, ne yaptığına bakmadan.
Bunların her dediğini ya da yaptığını. 
Kimimizin överek göklere çıkarıp alkışlaması. 
Kimimizin de yerin dibine batırması.
Yani.
 Bu konuda bir türlü objektif olamıyoruz.
Ben önce en can alıcı iki yerden konuya girmek istiyorum.
Birincisi CHP’nin 6 Ok’u.
Yıllardır CHP yönetimlerinde görev yaparken de bu 6 Ok’u eleştirmişimdir.
Bakın 6 Ok şöyle.
İnkılapçılık (devrimcilik), laiklik, devletçilik, milliyetçilik, halkçılık ve cumhuriyetçilik.
Şimdi bu altı ilkeye tek, tek bakarsak.
Milliyetçilik derken milletten söz ediliyor. 
Halkçılık derken de halktan yani milletten söz ediliyor. Cumhuriyetçilik derken de, cum toplum, cumhuriyet toplumculuk olduğuna göre, burada da halktan ve milletten söz ediliyor demektir.
Yani. 
Bu üç ilke aynı anlama geliyor.
Geriye, önemsenebilecek, inkılapçılık yani devrimcilikle laiklik ilkesi kalıyor. 
Devletçiliğe gelince. 
Günümüzde devletçiliğin işlevselliğini büyük ölçüde yitirdiğini görüyoruz.
Burada çok daha çarpıcı olanın 6 temel ilkede demokrasinin hala olmayışı.
Bu konuyu ele alan bir tek Allah’ın kulu var mı?
Yok. 
Gelelim Köy enstitülerine.
Toplumun %80’ninin köylerde yaşadığı, okuma yazma oranının da % 5-10’larda olduğu, cehaletin tavan yaptığı bir dönemde. 
Köylü çocuklarını köyden alıp kente götürüp, okuma yazmayı, ziraat, marangozluk gibi, kimi meslekleri öğreterek sanat sahibi yaparken müziğe de ağırlık verilerek eğitilen bu çocukların köylerdeki okullara öğretmen olarak gönderilip, halkın eğitilmesine katkıda bulunmak kadar güzel ne olabilir? 
Ama aradan yıllar geçtikten sonra.
Köy nüfusu giderek azalmış kent nüfusu giderek yoğunlaşmışken.
Okuma yazma oranı hızla artmışken.
Şivesi ve diksiyonu köyü yansıtan köylü çocuklarını köyden alıp köy enstitülerinde eğitip yeniden köylere ve de kentlere öğretmen olarak atayıp, bu çocukların hakimin, doktorun, öğretmenin çocuklarını eğitmesini bugün bile düşünüyor olmanın mantığını anlamıyorum.
Hala köy enstitülerinin savunuluyor olmasının nedeni bence, ideolojik fanatizmden başka bir şey olamaz.
Köy enstitüleri projesi tarihin o dönemine göre mükemmel bir proje.
Ama,
Bana göre. 
Bugün için hikaye!