İnsani olarak geldiğimiz her iyi nokta, kötü bir noktayı da beraberinde getiriyor. Çocuklarının merhametli ve vicdanlı olmasından çok diploma sahibi olmasını önemseyen aileler… Bir diplomaya verdiğimiz hayat çemberinin bize nelere mal olduğuna kısa bir şekilde bakalım. Nerden nereye gelmişiz… Evimizdeki taht koltuklarımız olmadan önce, gönül tahtlarımız vardı, huzur verirdi. Muhabbet ettirirdi… 
*
Yemeklerimizin fotoğraflarının gittiği bugünlerin aksine eskiden kokuları giderdi. Kokuyu komşu da duymuştur diye bir tas yemek de ona gönderilirdi. Komşu hakkı gözetilirdi… Yemek gönderilen komuş belki sözde teşekkür etmezdi ama daha sonra o teşekkürün en alasını yapardı. Çünkü boş tabak gönderilmezdi, evde ne varsa komşunun boş tabağına konur öyle verilirdi. Yani ameller niyetlere göreydi. Çünkü önceden ameller de niyetler de bugünden çok daha güzeldi.
Önceden bir komşuda cenaze olsa cenazenin kimin evinden çıktığı fark etmez, acılar ortak yaşanırdı. Acıya hürmeten eğlence olarak bilinen düğün, nişan merasimleri ertelenir, televizyon ve radyolar belli bir süre kapalı kalırdı.  İçten bir saygı ve samimi bir niyet vardı. Acılar gerçek duygular ile paylaşıldığı için gerçekten azalırdı.

*
Yıllar önce çocuklar saatlerce dışarıda oyunlar oynar, keyifli vakitler geçirirdi.  Bu vakitler bazen gecenin geç saatlerine de denk gelirdi. Ama kimse dışarıda çocuklarının başına bir şey gelebileceği ihtimalini düşünmezdi. Çünkü içten bir toplumsal güven vardı. Önceden bir köye yabancı biri girse hemen herkes fark eder,  yabancı olduğunu bilirdi. Şimdilerde apartmanımıza, evimize giren çıkandan bihaberiz.

*
B insanların çoğu, önceden diye nitelendirdiğimiz bu güzel insanlar, belki lüks bir eve ya da arabalara sahip değillerdi.  Belki hiç biri diploma sahibi de değildi. Üniversite, lise, ortaokul…  Bırakın ilkokul mezununa bile zor rastlanırdı. Ama hepsi gerçekten insandı. Merhametli ve vicdanlıydı. Evet bir diploma ve arabaya karşılık kazandığımız koca bir yalnızlık, kin, nefret, mesafe, bencillik ve dahası… Belki de geçmeyen geçmişlerimiz olsa, var olan gelecekten daha huzur verici olacaktı. Keşke eski zamanlara dönebilseydik.En güzel günlerde görüşmek üzere…