Her insan hayata atılırken kendisine bahşedilen bir hediyeyle yola çıkıyor. Kişi ilk başlarda bu hediyeyi çok anlayamasa da zamanla farkına varacağı bir duruma geliyor illaki. Hepimizin düşe kalka yürüdüğü bir yol var ya işte, o yolda hepimizin hediyesi farklı farklı. Ama amaçları hep aynı onların, anlattıkça anlayacaksınız :)
Koşarsın dikkat etmezsin dizlerin kanar, O ilacını merhemini sürüverir hemen. Saçını çekerler yüzünü çizerler ona şikayet edersin, O kendini savunmanı iyiliği seçmeni söyler. İlk hatanı yaparsın O affeder, aşık olursun Onun omzunda ağlarsın, kavga edersin yine Ona bel bağlarsın, en huzursuz hissettiğin anda şefkatine susarsın...
Her zaman Ona güvenirsin, Onu seversin...
Tahmin ettik mi o hediyelerimizi?
Bana gönderilen hediye mavi gözlü mesela aşırı tatlı bir şey. Şöyle yap kızım, bunu deme kızım, yakışmadı annecim, aferin benim güzeller güzelim... Mesela bana en çok kedi demeyi seviyor, sebebini söylemeyeceğim.. Anlaşamadığımız çok konu var elbet ama candan, ama içten olmayı, orta yolu bulmayı hep onunla öğrendim. Kendinden çok bir başkasına düşkün olmayı onda gördüm, hâlâ çok garipserim. Beni benden çok düşünmesiyle bugünlere geldim.. Uykulara daldığımda gözlerimi açmasıyla ayakta kalabildim. Canım annem... İyi ki varsın, anneler günün kutlu olsun.
Annelerimiz, hepiniz iyi ki varsınız.
Anneler gününüz kutlu olsun...