Birincisi muhteşem, ikincisi bu film yüzünden sinir krizi geçirmelerim hala devam ediyor...
Film ilk başladığında neler olduğunu anlamadım baya bir süre, sonu nereye bağlanacak, paranormal bir şeyler mi çıkacak deyip durdum ve tabi ki kocaya küfürler üstüne küfürler yağdırdım. Ancak olaylar geliştikçe metaforları anlamaya başladım ve bildiğiniz BEN ŞOK.
Filmin her detayı mükemmelliyete sahip. Sırayla gidecek olursak önce senaryosundan bahsedelim. Biz insanlar her şeyi sorgulamak zorundayız, bunlara dinler de dahil ve hepimizin en çok sorguladığı soru da Tanrı insanları neden yarattı? Bu soruyu sorduğumda aldığım cevapların ucu hep "insanlar Tanrı'ya iman etmek için yaratıldı" oluyor. Tamam da niye? Bu kadar yüce bir varlığın bizim gibilerin imanına ve övgülerine ihtiyacı mı var? Eğer öyleyse bu narsistlik değil mi? Ki kibir en büyük günahlardan biriydi oysaki?
Neyseee senaryoya dönecek olursak, senaryo bu kafamdaki soruyu o kadar güzel tasvip etmiş ki... gerçekten çok fazla şey söylemek istiyorum. Bu konuyla ilgili o kadar çok düşüncem var ki. Doğa ananın kudreti, tanrının doğayla birlikteliği vs. Ama malesef ki konumuz bu değil. O yüzden filme geri dönelim diyorum ama senaryosundan daha fazla bahsedersem bunlar spoiler olur. İzleyin arkadaşlar sadece izleyin...
Peki ya yönetmenimiz Aronofsky... evet teşekkürler kafayı yememe ve sinir krizi geçirmeme neden olduğun için. Biliyorsunuz ki kendisi Requıem for a Dream filminin de yönetmeni ki o film net izlediğim en iyi psikoloji filmidir. Bu Mother filmi de acayip psikolojiye ve sinirlere oynuyor. Gerçekten Aronofsky işini o kadar iyi biliyor ki...
Son olarak da Jennıfer Lawrence'nın güzelliğine ve oyunculuğuna şükranlarımı sunuyorum... mükemmel bir kadın.
