Günümüz insanının en büyük uğraşlarından biri siyasetle içli dışlı olmak ve beklentilerini siyasete bağlamak...

Siyasetle uğraşmayı siyaset üstüne konuşmayı, hatta hükümet yıkık hükümet kurmayı pek çoğumuz iş edindik kendimize...

Zira bunlar ile uğraşmak için herhangi bir belge istenmiyor insanda...

Hayatlarında bir kitap bile okumayanların siyaset yaptığı, halkı idare etmeye talip olduğu şehir üstüne söz ettiği bir zaman...

Çekinmeden söyleyelim siyaset insanlarımızın çoğu kendi geleceklerini inşa etmek, kendi ve çocuklarının yarınını garanti altına almak, için bu işin içindeler...

Tanıdığınız yeni eski siyasetçilerin şimdiki durumlarına hayatlarına, neyin peşinde olduklarına ne iş yaptıklarına bakın, böyle olduğu görülecektir...

Ne kent umurlarında ne insan, bunları diyerek onları üzmek değil muradımız... 

İki şairin ismini bilmeyen, bir mısra okuyamayan kişilerin kültür müdürü olduğu veya yapıldığı bir sistem, bizi mecbur kıldıkları sistem...

Bakın şehrin en kıymetli yerlerini ya kendileri, ya yakınları istimlâk eder gibi sahip olmuşlardır ve bu ülkemizin genel manzarasıdır...

Eski yazılarımızda söyledik durduk, hatta kimilerinin canını da sıktık.

Varsa kaç kişi var?

Ahali olarak bizde çok rahatsız olmadık bu gidişattan, güçlü olanın yanında görünmek çoğumuzu işi gibi oldu...

Güçlünün yanında olmak “o güç nedeni ile haksızlık yapılmışsa” o haksızlığa ortak olmaktı, bir suç işlenmişse o suça ortak olmaktır...

En azından biz böyle düşünürüz... Tarihten çıkarttığımız dersler ve yaptığımız okumalar, hatta doğrudan kitaplar bunu anlatır bize...

Oysa olunması gereken yer, doğrunun yanında olmak... Peşinden gittiğimiz oy verdiğimiz iktidar olsun dediğimiz partileri kutsamayı ibadet haline getirdik veya bizi o hale getirdiler...

Bu yol çok sağlıklı yol değil, olmadığı da görülmek de...

Demek istediğimiz gelin ülkemizi partilerimizden daha çok sevmeyi akıl edelim... Önemli olan insan, insanı izzetli kılmanın peşinde olalım...

Bu ülkede veya bu şehirde herkesin yiyecek ekmeği olmalı diye düşünelim, bunu nasıl becerebileceksek...

 Ne yazık "bu gün bu ülkede" partiler din haline getirilmiştir veya dinin yerine konmuştur, bun bunu bir daha söylemiş olalım...

Duyan duysun duymayan duymasın...