Yazıp söylediklerimle kimseyi dünyadan soğutmak gibi bir derdim yok... Zaten kolay kolay soğumaz insan dünyadan... Bakın çoğumuz hiç ölmeyecek gibi davranmıyor muyuz başka insanlara karşı...
Büyük bir yarış yok mu, taksimden daha çok pay kapmak adına... Pay şöyle dursun kimileri başkalarını hakkına el koymuyor mu, bunları görmüyor muyuz? Hatta kişileri işini biliyor diye taltif edip övmüyor muyuz?
Başkalarının hakkına hukukuna malına parasına toprağına el koymanın adı işini bilmek gibi anlaşılır oldu ve nedense bu alçaklar hatırlı kişiler olarak dolaşır oldu aramız da çoğumuzun saygı duyduğu...
Neyse konumuza geri dönersek, yine de diyorum ki, dünya sanıldığı kadar yaşanacak bir yer değil, hele azıcık merhamet vicdan hak hukuk sahibi isen...
Azıcık utanma duygusu azıcık edep sahibi isen, gerçekten sıkıcı böyle bir dünyada yaşamak... En azından ben öyle düşünüyorum, şerefli izzetli kalmak zor iş, fırıldaklığı iş edinmiş kişiler ile aynı sokakta aynı mahallede...
Fazla merhametsiz ve fazla ikiyüzlü bencil görgüsüz insanlar topluğunun arasında olmak zor... Hele beyaz adamların kendilerini Tanrının mirasçısı gibi görmeleri karşısında...
Siyasetçilerin gürültüleri kavgaları, market hesapları ekmek fiyatları korona dedikodusu kolay işler değil bunlar ile baş etmek...
Kirlenmemek için direnmek kolay değil gerçekten...
Ve sonra bir gün ölmüşsün, salan veriliyor öldüğün söyleniyor komşular tanıdıklar arasında, duydun mu ölmüş diyorlar senin için...
Bir telaş bir koşuşturma, cenaze namazı... Sonra cenazenin bir ucundan tutma yarışı 
Adın bile söylenmiyor artık, herkes cenaze diye bahsedecek senden, adını bile geri alacaklar, dünya böyle bir yer işte...
Vefasız çok çabuk vazgeçen...
Artık kimsenin isminle çağırmadığı biri oldun...
Adın cenaze, cenazeyi tut,cenazeyi yatakla, toprak at cenazenin üstüne..Taşları sağlam dik,Kuran oku...
Hadi bunları kendinize söyleyin, kendinize anlatın bakalım gerçekten anlatabilecek söyleyebilecek misiniz?
Dünyada en zor iş insanın gerçekleri kendine söylemesi...
Cehennem gibi sözler, insanın dilini yakan korkutan ürküten... Ama ne yazık ki bir gün bunlar başın gelecek, kendine en yakın sandıkların bile sana cenaze diyecekler, adını bile senden geri alacaklar...
Bunları herkes söylemez, sen bilirsin...