Vallahi biliyorum inanın biliyorum bazı şeyleri yazmanın, gündeme taşımanın insanlara yanlış yoldayız demenin, bir faydası bir anlamı olmadığını...
Bakın kimselere yanlış yoldasınız demedim, yanlış yoldayız dedim... Çünkü ülke ahalisi olarak çoğumuz yanlış yolda olmayı seçtik, yani dünya ya ait çıkarlarımızı... Bazı kişilerin hoşuna gitmeyecek sözler de, olsa böyle...
Hem unutmayalım hoşumuza gidecek sözle söyleyenler, yazılar yazanlar siyasi nutuklar atanlar hatta vaaz nasihat edenler, kandırdılar aldattılar bizi...
Ne kandıranlar kandırdıklarını, ne kandırılanlar kandırıldıklarını kabul ediyor...
Arada sırada gökyüzüne bakmak gibi bizimkisi, yıldızları gözlemek gibi, ışıklar ile konuşmak gibi...
Başka ne yapabiliriz “Ahalisinin yarısının büyük bir çaresizlik yaşadığı bu şehirlerde?” ya susacağız ya konuşacağız, tabi konuşmamıza izin verirlerse...
Neden böyle dedim diye soran olursa; çünkü kendilerini şehrin ahalinin efendisi ilan edenler her daim biz konuşmalıyız demekten geri durmuyorlar... Ne yazık onlara “siz haklısınız” diyenlerin sayısı az değil...
Varlık sahiplerin makam ve güç sahiplerinin yanında durmayı kendileri için nimet sanan arkadaşların sayısı hiç de az değil... Oyda çoğumuzu bildiği bir gerçek ki, varsılların yani zenginlerin yani talancıların, yani bu şehir yalnız bizim diyenlerin böyle dertleri yok...
Biliyoruz ülkemizin bütün şehirlerinde olduğu gibi şehrimizde de, ormanın içine kondurdukları kaçak villalarında ayak ayaküstüne atarak, insan olmaktan Müslüman olmaktan hatta haktan hukuktan söz ettiklerini...
Zira en güzel kandırma şekli insanlıktan dinden imandan söz etmek... Yani her yerde geçerli ve getirisi olan bir ticaret...
Aslında insanın ne söylediğinden önce nasıl yaşadığı dikkate alınmalı, gerçeğe ulaşmak isteniyorsa...
İşte böyle Aziz dostum! Yaşamaya devam ediyoruz dünyayı yaşanacak bir yer sanarak... Sanki ölüm hiç aklımıza düşmüyor gibi...
Oysa her gün daha çok kirleniyor dünya, yaşadığımız şehirler de, keşke bunun farkında olanlardan olabilseydik... 
İnsanlar daha çok zalimleşiyorlar, daha çok azalıyor var sandığımız merhamet... 
Herkes deyince kızıyorlar da, ama herkesin birbirinin gözünü oymak ekmeğini elinden almak için büyük bir gayret dolaşıp duruyor insanların arasında...
Şimdi hayat; çoğumuz için kırk yıldır büyüttüğümüz ölü bir çocuk...