Bana bir şeyler söyle. Yeni sözler et, içinde yalan olmayan sözler... Çünkü daha önce konuşanlar çok yalan söylediler ve onlara inanmanın bedeli çok ağır oldu....
Ve şimdi kitaplar çok pahalı. Kitap okusan, yaşamak çok pahalı oldu. Ne kadar çok direnirsen diren dayanamıyor insan...
İnsan olmak, insanca bir hayat sürmek çok pahalı, yalansız dolansız insana ve de Müslümanca bir hayat sürmek hem çok pahalı hem de insanların çoğu, "Sen Abdalsın" diyorlar...
Kiralar çok pahalı, ben senin Tanrı'nım diyor kimi ev sahipleri kiracılarına ve çok utanmazlar, çok merhametsizler...
Zeytin ekmek peynir çok pahalı, eskiden "Zeytin ekmek yer, yine geçinir gideriz" derlerdi insanlar. Zeytin de ekmek de çok pahalı ve bunu kimselere anlatamıyoruz...
Çok pahalı kalbini temiz tutmak ve dini... Artık kendimiz için yeni dinler inşa ettik, ne harama karışıyor ne helale...
Ne zulme ses çıkarıyor ne kentlerin talan edilişine...
Bazı anneler fahişeliğe çıkmak zorunda kalırken çocuklarının karnını doyurabilmek için...
Oysa bizim inandığımız din bütün haksızlıklara talanlara, adaletsizliklere karşı çıkandı...
Kentin bir yerinde, bir sokağında bir çocuk aç sabahlasa kent ahalisinin hepsini sorumlu tutan bir dindi...
Arkadaşların kendilerince yeni inşa ettikleri din bunların hiçbirine karışmıyor...
Doğru yolda olmak, doğru sözlü olmak çok pahalı günümüzde. İnsana, "Aptal, salak, iş bilmez" diyor çokları, buna katlanmak kolay değil...
Yeniden dersek çok kirlendi insan, çok yalancı oldu. Çıkarcı, menfaatçi, kimsenin derdi olmaz oldu helal yemek, haramdan uzak kalmak...
Tanrı'ya yakın olmayanların Tanrı'dan söz ettiği, insanı sevmeyenlerin sevgiden söz ettikleri vakitler...
Çünkü utanmayı ortadan kaldırdık, merhametli olmayı salaklık saydı çokları aramızda...
Kardeşler, ey kent ahalisi, ey Müslümanlar, sağcılar, solcular bir şeyler hiç iyi gitmiyor. Hiç iyi gitmiyor kimilerinin iyi dedikleri şeyler...
Tamam, bazılarının keyfi yerinde olabilir, ama bazılarının evi, yüreği yangın yeri, acı içinde...
Hani birileri 85 milyonun kardeşliğinden söz ediyor ya ve camilerde hutbelerde, vaazlarda "Bütün Müminler kardeştir" diyorlar ya... İşte ben tam buradan bakarak ey yalancılar, kardeş dediğiniz insanların çoğu yoksullukla boğuşmakta, açlıkla boğuşmakta...
Demeyelim mi bunları? Görmezden mi gelelim? Kimilerinin umurunda değil diye?
Bağışlayın bazıları gibi romantik yazılar yazamıyoruz, romantik sözler edemiyoruz...
İnanıyor, iman ediyoruz, haksızlık karşısında susmanın da bir hesabı olacak hesap gününde...
Anlatabildim mi ey insanlar?
