Hani konuşurken ölümlü dünya dibi sözler ederler ya insanlar, aslında ne demek istediklerini kendileri de bilmiyorlar, ama dünya ölümlü diye konuşuyorlar, konuşuyoruz... Ama gerçekten ne kadar inanıyoruz dünyanın ölümlü olduğuna...

Gerçek bir imanla iman etseydik dünya ölümlü bizde öleceğiz diye, bunca kötülükleri günahları işler miydik? Bunca çok kırar mıydık sevdiklerimizi anneleri babaları komşuları?

Kendimize bunca kötülük eder miydik, belki farkında değiliz ama insan en çok kendine kötülük yapıyor bu dünya da... Başkalarına yapılan kötülük insanın kendine yaptığı kötülüktür, işlediğin her günah yediğin her haram insanın zarar hanesine yapılan kötülüktür...

Bakın ramazan geldi ve gidiyor, sahi ne kadar gözden geçirdik, keşke yapmasaydık dediğimiz kaç pişmanlığımız var, yoksa hiç pişman olmadın mı?

İşte ölümlü dünya diye anlattığımız bu dünya da ölüme gitmeden bunları düşünsek diyorum...

Yarın için her şey geç olabilir...

İnsan bu gün için yapmalı ne yapacaksa, şimdi yapmalı hemen yapmalı...

Önce bir yoksulun evine gitmeli  “Kardeş benim yapacağım bir şey var mı?” demeli mesela...

Güzel sözler etmeli sevdiklerine komşularına akrabalarına, varsa eşine çocuklarına annesine babasına...

Zira en güzel sözleri hak eden onlardır...

Bugün kuşlara yem atmalıyım demeli bunun yapmanın bir çaresini bulmalı...

Gülmeyi denemeli dağlara gökyüzüne...

Hayırlı işler demeli gördüğü esnaflara sokak satıcılarına ve dönüp kendine “üzülme sen/seni asla kirletmeyeceğim günaha sokmayacağım gibi sözler etmeli...

Ben buna sözleşme yenileme diyorum, insan kendi ile yeniden sözleşme yapmalı asla kötülük düşünmeyeceğine, kötü işler yapmayacağına dair...

Bir daha kavga etmeyeceğim, bir daha yüksek sesle konuşmayacağım sokaklarda, unutmayacağım sokakların herkesin ortak kullanma alanı olduğunu...

Seni özledim en çok kimi kimleri seviyorsa.

Tanrım seni özledim...

Ya Muhammed özledim seni...

Özlemek en güzel insani haslettir...

Gidemezse de insan Mekke’ yi Kâbe’yi özler... Medine özlenecek bir şehir, orada Allah’ın nebisi yatıyor...

Sofraların en güzel gönül sofrasıdır, herkese yer olsun orada, en çok yoksulla yetimlere ihtiyaç sahiplerine...

Annene babana eşine dostuna...

Çok geç olmadan ölüm vakti gelmeden yapalım bunları derim kardeşçe/sen ne dersin?