Elbette biliyoruz, sözlerimizin bir değeri olmadığını kentin efendileri yanında... Çünkü onların pek çoğu sadece kendilerini değerli sananlardan oluşuyor...
Ve yalnız kendi sözleri olsun isteyen pek çoğu...
Dünya onlardan ibaret, onlara göre... Şehir onlardan sorulur, dağlar taşlar ovalar denizler... Halk onlara inanmak, onlara itaat etmek, onlara saygı göstermek zorunda onlara göre...
Başkalarının nasıl davrandığı önemli değil, üzgünüm onların da bizim yanımızda her bir hangi bir değerleri yok... Çünkü insanı değerli kılan, değerli davranışlarıdır, kalbidir, halkın gözlerine nasıl baktığı ile ilgilidir değerli olmak, bizim gözümüzde...
Hayatlarının bir yerlerinde, bir gece bir yoksulun kapısını çalmayanlar,  şimdilerde gündüzleri “reklam olsun diye” göstere göstere, gürültü ede ede yoksulların kapısına gider gibi yapıyorlar ve bu basit davranışları kentin bütün gazeteleri öve öve manşet yapıyorlar...
Ama dönüp kendilerine sormuyorlar, benim elimde bu kadar servet imkan varken, bu insanlar neden bu kadar yoksul kaldılar diye?
Dünyanın sorunu da ülkenin sorunu da, hırsları uğruna her şeyi mubah görenlerin, başkalarının hakkına da talip olmalarından...
Ve ne yazık ki bunları uyarması gerekenler, bunlara yaptığınız bu işlere Allah razı olmaz demesi gerekenlerin de,sesi çıkmıyor...
Aslında onlar da, onlara benzediği için, artık herkes bildiğini yapıyor...
Ne hak umurlarında ne hukuk ne helal ne haram... Kendi fetvalarını ya kendileri veriyorlar, ya fetva alacak birilerini buluyorlar, kendilerine benzeyen...
Kendilerini değerli kılmak adına her türlü gösterişli oyunu sergiliyor... Ama ne yaparlarsa yapsınlar, halkın içinde olmayı beceremiyorlar... Ellerindeki gücü, altlarlındaki koltuğu, alsanız ortada hiçbir şeyin kalmayacağı biliniyor...
Bu korona günlerinde bunu bir daha gördük, onlar görülmediğini sansınlar... 
Artık masumiyetleri hiç kalmadı, ahali kendi yarasını kendi sarma peşinde sarabilirse... Çünkü kime seslense, sesini duyan yok...
Bu sözlerimiz özel olarak kimseye değil... Genelde ülkemizin hali bu, aslında halkın çoğu farkında bunun... Ama ne yapsın halk çaresiz bırakılmış, halk mahzun halk mazlum, halk umutsuz yarınları adına...
Allah aşkına gelin şu enelerinizi, şu gösteriş sevdasından vazgeçin de, en insan yanınızla dokunun insanların kalbine...
İnsanları incitmeyin... Dini incitmeyin, iyiliği incitmeyin...
Unutmayın iyilik de incinir...