Biliyorum içi saçmalıklarla dolu yazılar yazıyorum kimilerince... Neler ile uğraşıyorsun diyenlerin homurtularını duyar gibiyim çokları gazeteci yazar arkadaşlardan oluşan...

Masalları masal değil hikayeleri hikaye değil, beyaz adamlara yalakalık yapmayı yazmak sanan barlar sokağında dolaşınca medeni olduklarını sanan...

Ve kimi din anlatıcıları da aynı rahatsızlığı duyuyorlar, yolda sokakta gördükleri zaman görmezden gelen, eline  “Bir A dört kâğıdı versen” bir ayeti açıkla desen açıklayamayan, ama başkaları tarafından hazırlanmış hutbeleri okuyarak nutuk çeken cemaate...

Göz çukurlarını bile karanlık kaplayan kişiler çokları...

Dünyanın ülkenin şehirlerin sokakların ne çok kirlendiği umurunda olmayan arkadaşlar bunların çoğu...

Kimisi araba sevdalısı kimisi para, kimisi nasıl olurda şöhret olurum diyen tipler...

Parayı serveti Tanrı edinen, güçlü olmayı her şey sanan merhamet yoksunu vicdan yoksunu kişiler çokları yemin ederim... Belki de bu ülkenin kaderi bu, çünkü bunlar her yerde aynılar, her şehirde her toplumda...

Yemin ederim; ne insanı severler ne ormanı dağı taşı kuşu başka canlıları, varsa yoksa para servet şöhret edinme, imkan bulurlarsa makam mevki...

Diyorum ki kardeşler...

Parayı, gücü makamı, iktidarı kaybedebilirsin ve bir gün yeniden tekrar elde edebilirsin...

Ama merhametini vicdanını ahlakını kaybedersen her şeyini kaybedersin, uğraşsan da, geri getirme yeniden elde etme gücün yetmez...

Çünkü merhamet çünkü vicdan sahibi olmak iyilik sahibi olmak paraya eş değer olan şeyler değildir...

Üzülerek diyorum...

Ne yazık çağın insanı hata çağın Müslüman’ı servetini malını makamını gücünü kaybedince üzüldü, v kimseden saklamadığı üzüldüğünü, hatta başkaları üzüntüsüne ortak olsun istedi...

Ama merhametini ahlakını hatta dinini inancını kaybettiğinde üzülmek aklına düşmedi...

Hatta çoğunun umurunda bile olmadı bu kayıpları... Para kazanmak servet edinmek için yola çıkanların, pek çoğunun aklına düşmedi daha iyi insan olmak için yola çıkmak...

Ve sonunda bu hale gelindi, neyin peşinde olduğumuz bilinmez oldu, bilinmez oldu Tanrıya inanıp inanmadığımız, demeyelim mi bunları, birilerinin canı sıkılacak diye? 

Aklımızı başımıza almazsak ve yeniden Tanrıya dönmezsek yüzümüzü, hiçbir şey değişmeyecek hangi partinin iktidara gelmesi ile...

İnsan diyorum/insan çok yozlaştı, nasıl alıştıksa alıştık kokuşmuşluğuna ülkenin sistemin... 

Varsın inanmayanlar inanmasın/ölüm var ölümün ötesinde hesap var, böyle gidersek altından kalkamayacağımız...

Keyfinizi kaçırdıysam özür dilerim yine de...