Bazı yazılara başlık atmakta zorlanıyor insan... Hangisini desem, nasıl desem filan diye... Ve birde bazı şeyleri anlatabilmek için yazının içeriği uzuyor, kısa kessen de anlatılmıyor... Oysa anlatılmak istenen anlatılmalı, insan anlatmak istediğini karşıya iletemez ise, ne anlamı var yazıyor olmanın...

Bunları dedikten sonra o meczuba gelirsek, eskiden diye anlatılır, eskiden İstanbul da bir meczup varmış, zaman zaman yoldan geçenlerin kollarından tutup “Allah var!” dermiş, karşısındaki kişi de “Biliyoruz be adam Allah var!” deyince, meczup “Bildiğiniz gibi değil, hakikaten var!”  der uzaklaşırmış...

Ne bileyim biz de kendimize soralım istedim... Mesela sen sor kendine, ben de kendime sorayım, hatta yakın arkadaş bildiklerimizle bir olup, hep birlikte kendimize soralım...

Şimdi bizler, yani Müslüman ahali “Şu ben de Allah’a inanıyorum” filan diyenler “Aslında hepimiz” Allah’ın var olduğuna inanıyor muyuz, yoksa varmış gibi mi, yapıyoruz? 

Durup dururken bu soruda nereden çıktı demeyin... Kendimizi inancımızın ne kadar olduğunu veya Allah ile bağımızın ne kadar olduğunu bilmek adına önemli bir soru bu soru... Ve bu soru İslam adına din adına endişesi ve derdi olanlara en çok... Onlara diyoruz ki “Yoksa biz kendimizi mi kandırıyoruz?” bir gözden geçirelim demek muradımız...

Karşıdan karşıya konuşmaktansa, birbirimize yakın durarak daha iyi anlayalım demek istediğimizi, demeye çalışıyoruz?

Hakikaten Allah var mı diyoruz, yoksa belki vardır mı, diyor içimizdeki ses? Hakikaten vardır diyor sak, neden Onun yasakları uyarıları umurumuzda değil mesela? Yoksa varsın ama işimize karışma mı diyoruz, böyle bir şey diyorsak bu nasıl bir inanma diye kendimize soralım...

Sen varsın ama...

Benim yalanıma karışma, zinama karışma ticaretime karışma, başkalarını kandırmama karışma, çevirdiğim fırıldakları görme, aldığım verdiğim faizi görme mi diyoruz?

Sözle demiyorsak bile, tavrımızla bunu demiyor muyuz? O zaman bu nasıl inanma Allah’a desek, yine bir sürü bahane mi bulacağız suçlarımıza günahlarımıza?

Biraz acı ama çoğumuz pek çoğumuz  “Hatta hepimiz diyeceğim de, yine de dilim varmıyor” Allah hakikaten var gibi, değil varmış gibi davranıyoruz... İnandığımızı söylediğimiz Allah’ı hayatımıza karıştırmıyoruz, işimize karıştırmıyoruz, ticaretimize karıştırmıyoruz...

Bak sana inandığımızı söylüyoruz, Cuma günleri Cuma namazına gidiyoruz, fırsat bulunca namaz da kılıyoruz, Ramazanda oruç ta tutuyoruz “daha ne istiyorsun der gibi” bir tavır sergilemek bu durum...

Ve bu insanın kendini avutması... Elbette zor bir konu bunu gündeme getirmek, ama biz getirelim de, belki üstünde düşünenler olur dedik...

Tekrar edersek Allah hakikaten var arkadaşlar ve o sözünde durandır, dediğini yapan yapacak olandır...

Demek istediğim Onun yani Aziz Allah’ın emirlerine buyruklarına yasaklarına ne kadar uyup uymadığımızı yeniden geçirsek, göreceğiz Allah’ı ciddiye alıp almadığımızı... Bugünde bu hatırlatmaları yapalım dedik, umarım birilerini incitmiş olmayız...

Aziz Allah oruçlarınızı ahret azığı kılsın...