Kimselere din ve Allah pazarlamıyorum, haddim değil... “Sokaklarda ahlak kalmadı” diyen ikiyüzlülerden de olmayacağım... Çünkü çoğunun öyle bir derdi yok...
Ama diyorum ki, kişinin Allah’tan uzak kalması onun başına gelen en büyük felakettir... Biliyorum kimilerine çok saçma bir düşünce gibi gelecek, ama bu benim hem düşüncem, hem iddiam...
Allah’tan uzak kalmak bir felakettir insan için... Gamsız olmayı seçmektir Allah’tan uzak kalmayı seçmek...
Ve demeye devam ediyorum insanların yaşadıkları sıkıntıların pek çoğu kendisinin Allah’a uzak olmasının sonucudur. Bazıları Allah kokusu falan diyorlar, ama öylesine...
Ne hak umurlarında ne hakikat, ne de insan...
Hani konuşurken haksızlık yapanlara haksız söz edenlere “ALLAH TAN KORKMUYORSUN DA” böyle konuşuyorsun böyle davranıyorsun denir ya...
Allah’tan korkmuyor musun diyecek o kadar çok kişi var ki, o kadar çok idareci yönetici var ki, çoğu gerçekten kendilerini milletin efendisi ağası sanıyorlar...
İnsanı sevmiyorlar...
Yoksulları, kimsesizleri sevmiyorlar, ama kimi özel günlerde onlar üstüne konuşuyorlar. Onları sevdiklerinden söz ediyorlar. Yani riya ve ikiyüzlülük en çok onlarda...
Biz de yani halk, yani şehir ahalisi kendi kendimizi avutuyoruz, bak bizden konuşuyorlar diye...
Onların çoğuna güzel kokan dünya, senin için acımasız çoğu zaman... İnciniyorsun da, kalbin inciniyor da, çoklarının umurunda değil, senin incinmen...
Yok, yok seni uyarmak değil muradım. Çünkü sen güçlü olanların sözünü dinler oldun. Sen de onları kutsar oldun ve hiç aklına düşmedi onların yanında bir değerin olmadığı...
O son soruyu sorayım mı? Mesela sen, evet sen veya komşuların kentin mülki amiri olan kaymakamının, vaazlarında yoksullardan söz eden kentin müftüsünün bir yoksulun bir yaşlının evine girerken çıkarken gördün mü?
Bunları düşündükçe benim içim acıyor, ya senin?
Kimsenin Allah’tan kokmadığı bir dünya inşa ettiler, hak hukuk olmayan...
