İnsanlığı yeniden inşa etmek adına gönderilen aziz İslam ısrarla ihlastan söz eder, yani samimiyetten, sonra gösterişten ve riyadan uzak durmaktan...Yani başkalarını incitmemek ten kırmamak tan söz eder...Başkaları kendinizin dışında kim varsa, annenizi babanızı eşinizi dostlarınızı kardeşlerinizi kardeş bildiklerinizi...
Sora arkadaşlarınızı hayatınızda var olan insanları, kendileriyle ilişki içinde olduklarınızı, camide namaz kılarken birlikte olduklarınızı yol arkadaşlarınızı, fikir ve düşünce birliği ettiğiniz insanları, yani her birini kalpten ve yürekten candan sevmeyi önerir, riyasız ve gösterişsiz...
Gösteriş ve teşhirden riyadan uzak olun, başkalarına sevgi ve saygı gösterirken, bir iyilik yaparken mesela...Onları incitici davranış ve sözler içinde olmayın...Çünkü sevgi çünkü Aşk çünkü dostluk, arkadaşlık yol arkadaşlığı ev arkadaşlığı gönül ve fikir arkadaşlığı, sonra iyilik yapma gösteriş ve abartı teşhir kabul etmez...
Bunlardan biri davranışlarımıza girerse iyi yanlarımızı alıp gider, kalbimize şeytanın eli değer, yaptığımız iyiliğe riya ve teşhir sokarsak...
Ramazan boyu yazmaya çalıştık, iyilik dedik iyilik etmekten düşenin elinden tutup kaldırmaktan, sofrasında ekmek olmayanın sofrasında ekmek olmaktan, ışığı olmayana ışık olmaktan,ihtiyaç sahiplerine umut olmaktan söz ettik durduk...
Başarabildik mi, başaramadık mı bilmiyorum, ama dedik bunları, denmesi gerektiğine inandık çünkü...
İşte bütün bunların güzel olması güzel yapılması için insanın ihlaslı olması lazım...Yalnız yaratıcının rızasını gözetmesi ve ona göre davranması ona göre hareket etmesi lazım...
Düşen bir adamın "tutup elinden kaldırmış sa" bunu yalnız Aziz Allah için yapması gerek...Bak ben seni düştüğün yerden kaldırdım derse, o iyilik asla iyilik değildir, ve iyilik yapılanın hep canını acıtır, çok üzer onu...
Şimdi neden yazdım bunları?
Zira günümüzde yardım etme, iyilik de bulunma bir ihtiyaç sahibine, bir yoksulu sevindirme "neden böyle olduysa veya neden bu hale gelmişsek" artık bir şova ve teşhire dönüşmekte...
Bireyler böyle... Sözde yardım kuruluşları böyle, sonra devletin sosyal yardım yapma şekli...Hep insanı incitici ve onurunu kırıcı insanın...
İhtiyacı olanlara iyilik yapmayı şiddetle tavsiye eden öneren iyilik yapmanın güzel bir ahlak ve erdem olduğunu söyleyen İslam, bu iyilikleri yaparken insanın, yani ihtiyaç sahibinin asla incitilmemesini ister...
Sağ elin verdiğini sol elin duymaması gerek der, mesela...Ama farkında mısınız çok eskilerde kaldı bu güzel davranışlar... Adam üç paralık iyilik ve yardım yapıyor, beş paralık söz ve reklam yapıyor...
Artık hiç bir şey insani değil bu ülkede...Hiç bir yardım etme iyilikten bulunma şekli insanı tavır taşımıyor...İnsan insanı çok incitiyor....İnsan insanı çok kırıp çok üzüyor...Bir yudum iyiliği ve yardım etmeyi herkesin duymasını istemek, kendini pazarlamasıdır insanın....
İnsan ihlasa ve samimiyete çok muhtaç günümüzde...Hatta ihlas ihlasa, samimiyet yeniden samimiyete muhtaç...
Siyaset üstüne yazmaktansa, bunları diyelim dedik...
Hoşça kalın... Selam içinde kalın... Aklınıza ve kalbinize daha çok sahip çıkın bu günlerde...Çünkü şeytanlar her yerde...
