Kardeşim İbrahim! Dert ortağım ülkemin güzel kalpli oğlu... Yürürken parmak uçlarına basarak yürüyen, ses çıkarsa kimse rahatsız olmasın diyen...

Ekmeğini paylaşan olmayanlarla...

Kalbi acıyor insanın nereye baksa bu çağda... Zalim bir çağda yaşamın bedeli ödediğimiz durmadan...
Ne yazık yalnız çağ değil zalim olan, insanların pek çoğu da zalimlerden oldu... En çok çocukların bedel ödediği aç kaldığı sokakta kaldığı annesiz babasız kaldığı bir çağda yaşıyoruz...

Yazacak söyleyecek hatta yan yana gelip konuşacak o kadar çok şey var ki... Ama ne konuşmana ne yazmana ne söylemene izin veriyorlar...

Yolunuz yanlış desen, hep birlikte kıyameti koparıyorlar biz doğru yoldayız, diye...

Ne adına olursa olsun, mesela siyaset adına mesela ülke adına, mesela din adına,  kendilerini efendi önder edindiklerimiz, hep biz biliriz, size düşen bize inanmanız bizi dinlemeniz diyorlar...

Biliyor musun bu sözleri söylemek bile büyük suç, ama bu suçu işlemezsek, nasıl talip oluruz aydınlığa?

Sesimizi çıkaramazsak, haksız işlere susarsak, nasıl deriz bu ülkede her çocuğun yaşama hakkı olduğunu...

İnsan önce yüreğine eğilmezse, nasıl eğilir başkalarının yüreğine...İnsanın yüreğine eğilmesi gerçekleri görmesidir....

Elbette onlardan izin alacak değiliz yazarken konuşurken deriz de, ama onlardan değilsen bütün güçleriyle insana saldırıyorlar, seni yok etmeye uğraşıyorlar...

Bizden değilsin, bizim gibi yaşamıyorsun, bizim gibi düşünmüyorsun diyorlar...

Onlar hep kendilerine benzeyen kendileri gibi varsıl ve gösteriş delisi insanları sevdiler... Ne yazık bu ülkede hep böyle ola geldi bu...

Yani yeni oluşmuş bir anlayış değil... Her zaman susmamızı halkın susmasını istedi başımızda olanlar...

Sakın o parti bu parti deme, her zaman böyle ola geldi, hangi parti olursa olsun...

Kendilerine benzeyenleri sevdi her biri, kendilerine alkış tutanları, banka hesapları kabarık olanları, muhteşem gösterişli evlerde oturanları sevdiler...

Arabaları pahalı babaların çocuklarını sevmeyi seçtiler, ya da o çocukların babalarını...

Sonra gözümüzün içine baka baka, adalet hak hukuk insanlık patlaşmak filan dediler... Kardeşlik gibi sözler ettiler kimi zaman...

Olur ya, en küçük yanılgılarını bile söyleseniz "sen onlardansın!" diyorlar...

Muradım canını sıkmak değil, ama görüntü korkunç İbrahim!