Arkası önü olmayan sözler etmek istiyorum da, nedense edemiyor insan... Belki korkuyorum, belki başka nedenleri var, ama yazmak söylemek istediklerimi gerçekten yazamıyor söyleyemiyorum...

Ayrıca tam emin değilim yazacaklarımı niçin yazmak istediğim konusunda... Yazmak konuşmaktan daha önemli daha çok sorumluluk isteyen bir durum bence...

Hani camide imamlık yapmaya benziyor biraz... Başkalarının sorumluluğunu almak günahına ortak olmak almak bir yerde, doğru yolu yanlış yolu tarif etmek gibi...

Ya insanlara yanlış eksik sözler ediliyorsa, ya tarif edilen yol yanlışsa... Hep biraz endişe,ve sorumluluk taşıma duygusu...

Zira bizim inandığımız dinde, insan yapıp ettiklerinin yanında söyledikleri sözden,yazdıkları yazılardan da sorumludur...

Hatta söylenecek yerde söylemediklerinden de...

Zaman zaman kendimle konuşuyor kendimi sığaya çekiyorum... Senin diyorum kendime/senin doğru yolun yolcusu olduğumu kim söyledi,ya yolun yanlışsa, ya insanlara asılsız şeyler yazıyor söylüyorsan...

Onun için kimi yazar gazeteci arkadaşların hallerine durumlarına hayran kalıyorum zaman zaman, ama sonra görüyor yeniden gözden geçiyorum, sözlerinin yazdıklarını yarısı yalan, bir yarısı kentin efendilerini beyaz adamlar yöneticilerini  övmekten, kutsamaktan ibaret...

Yazının başlığı ile bunların ne alakası var mı diyorsunuz?

Bende biliyorum konudan uzaklaştığımı, farklı şeyler yazıp söylediğimi...Büyük bir uçurumdan atlar gibi o konuya girmek sanki...Ne demişiz yazının en başında?

Çoklarının rezil olduğu bir dünya, ama ne utanmaları var, ne akıllarına düşünmek utanmak...

Devletimiz mafya örgütü lideri diye tanımladığı ve şu anda Birleşik Arap Emirliklerinde yaşayan (nasıl yaşıyorsa) yukarıda yani yönetimde ya da yönetime yakın kişiler için, kimi iş adamları için kimi gazeteci yazarlar için, kimi televizyoncular için anlattıkları yenilir yutulur şeyler değil...

Anlatılanların doğruluğu konusunda, nerdeyse herkes ülke insanı hem fikir...O zaman biz nereye gidiyoruz, bu ülke nereye gidiyor diye sormak hakkımız da...

Bir hakkımız daha var, yahu arkadaşlar y siyasiler ey iş adamları ey yazarlar gazeteciler sizin neden bu kadar utanmaz oldunuz... Bu hale nasıl geldiniz ve sizde hiç mi Allah korkusu kalmadı?

Koşar sandığınız atlar koşamaz olur bir gün...