Mesela şimdi zalim, alçak İsrail’le Filistinliler özellikle, Gazzeli insanlar “Ben onlara kardeşlerim diyorum” Sahi bizle, yani Müslüman halklar, sözde Müslüman ülke denilen ülkeler, bu savaşın neresindeler, diye aklımı yakan sorular... 

Önce topraklarına, sonra bağlarına, bahçelerine el konulan Filistin halkı savaşmanın dışında, direnmenin dışında ne yapsın da, kendi haklarını savunsunlar mesela?

Yine mesela Cumhuriyet Halk Partisi Genel Başkanı ve bir sürü alçak, gazeteci, yazar, akademisyen Hamaslılar için terörist diyorlar da, sorsak ne yapsalardı?

Mesela evlerini, çocuklarını, bebelerini nasıl savunsalardı?

Onların yerinde siz olsaydınız nasıl savunurdunuz, yurdunuzu, evlerinizi, çocuklarınızı?

Çok alçaksınız...

Evet, yüreğimi acıtan sorular diyorum da, biri “Ne kadar acıyor dese” doğrusu verecek cevabım yok gibi...

Hani ateş düştüğü yeri yakar denir ya, ne kadar yanarsan yan kimseyi yakmıyor düştüğü yeri yaktığı kadar...

Bütün insanlık ve sözde İslam ülkesi denen ülkeler konuşurlarken Filistin’in yanındaymış gibi sözler ediyorlar da, ama ne dedikleri belli değil Filistin halkına, Gazzeli mazlumlara... 

Müslüman ülkesi dediğimiz ülkelerin ne dediği belli değil, sadece konforlu sözler ediyorlar...

Yine mesela ülkemizin ve de Sayın Cumhurbaşkanı’mızın ne dediği belli değil Filistinlilere...

Tamam, kimi gösteriler yapılıyor da, ya sonuç... Sonuçta ne deniyor? Üç, beş çocuğunu birlikte kaybeden anneye, babaya?

Veya annesini, babasını, bütün ailesini kaybeden ortada kalan çocuklarına Filistin’in?

Az daha sabır edin kardeşler. Malımızla, canımızla yanınızdayız diyebilen kaç kişi var aramızda, hani insanız ya...

Müslüman kardeşleriz ya hani...

Yalan, yalan kitaba inandığımız, sadece inanıyor gibi yapıyoruz ey Müslümanlar...

Bilerek ey Müslümanlar dedim, zira en başta Müslümanların hassas olması gerekiyor bu konularda, Aziz kitap Kur’an’ın bize öğrettiğine göre...

Ve sonra insan olmanın şartlarından mazlumun, zulme uğrayanların yanında olmak...

Allah insana şah damarından yakın diye iman etmedik mi, o zaman O Allah bizim kalbimizden geçenleri ne düşündüğümüzü bilen değil mi?

Kendimi cennetten kovulmuş biri gibi hissettiğim vakitler, belki bundandır bir oradan bir buradan sözler ettiğim...

Çocuklarının tabutunu taşıyan babaların çokluğu beni böyle deli divane eden...

Anlayın kardeşler...