Birazdan ezan okunacak SEVGİLİM Ama ne camiye gitmek istiyorum, ne bugün nasılsın demek istiyorum birine...
Bizi yordular SEVGİLİM, yıprattılar bizi, yani halkı yani şehir ahalisini yani kadınlarını ülkenin...
Babaları yordular, çocukları yordular; şehirleri hem yordular hem yaşanmaz kıldılar...
Doğru dürüst nefes alamıyoruz, kederliyiz acılıyız yaralarımız kanamaya devam ediyor... En çok yoksulların çaresizliği vuruyor sokaklara, biz görüyoruz da efendilerimiz idarecilerimiz yetkililerimiz görmüyor...
Mesela görmüyor kentin Belediye Başkanı, yine mesela hiç dile getirmiyor Kentin müftüsü bu konuları konuşmalarında...
Kızmasınlar Valilerimiz görmüyor, bir damla umudu kalmayan insanlar ile dolu sokaklar, kimisi işsiz kimisi emekli kimisi asgari ücretli...
İnsanımızın çoğu kendilerini terk edilmiş unutuşmuş hissediyorlar...
Elinde kitap olan insan görmek imkânsız, çünkü hem okumanın getirini unuttuk, hem parası yok insanların kitap almak için...
Hatırlamayı unuttuk sevdiklerimizi, oysa hatırlamak en insani duruşu olması gerekirken insanı sevdiklerini bile hatırlamıyor...
Yöneticilerimiz halkı halkın nasıl yaşadığını düşünmek hatırlamak istemiyor... Kurşun gibi yakıcı bir hayatı var çoğumuzun, ama bunu bile söyletmiyorlar, söylersen sana kızıyorlar hatta hain falan diyorlar kimi zamanlar...
Kalbimiz yorgun gönlümüz yorgun, içimizde kaç fidan varsa kuruyacak gibi... Çoktandır kuş sesleri de yok sokaklarda... Kuşlara bile hayat hakkı tanımayan kişilerin yönettiği şehirler...
Canı çıksın mimarların, olmaz olsun onların yaptığı evler... Kimse kuşların fikrini sormuyor, çiçeklerin fikrini sormuyor, çocukların fikrini, ağaçların fikrini sormuyorlar, hepsi nasıl daha uzun yaşarız sevdasında...
Her türlü sahtekârlık mubah...
Gidişat iyi değil ülke adına şehir adına endişe duyuyoruz diyorsun “sana ne” diyor kimileri, anla işte kendilerinde yetki ellerinde güç olanlar...
Hadi her şeyi sineye çekelim de, insanı sevmiyorlar, yoksulları fakirleri sevmiyorlar...
İnsanın hatırını almayan, hakkın hatırına alamaz diyorsun inanmıyorlar... Artık ey halkım ey kavmim diye şiirler yazan şairlerde yok... Biliyor musun SEVGİLİM onların yerine biz mahcup oluyoruz kuşlara sokaklara gökyüzüne ve TANRIYA.
Mehmet KAYA
