Oturup konuşmamız gerek, yan yana gelip konuşmamız gerek, dert edinmemiz gerek Aziz İslam adına bazı şeyleri...Bazılarımız itiraz etse de ok fena yozlaştık, çok uzak kalındı kitaptan, ve onun bize dediklerinden...
Peygamberi anlayışlardan davranışlardan ve ahlaktan gerçekten uzaklaştık...Ve bu uzaklaşmayı umursamaz olduk...Tama haydi anlamaya çalışalım bir birimizi, yanlış sözler mi diyorum şimdi durduk yerde?
İslam adına tartışılan şeylerin hiç bir incir çekirdeğini doldurmayacak şeyler Müminler arasında...Çok önemli işlerimiz ve yapacağımız işler olmalı bu konuda...
Kimse asıl gerçeklere yanaşmak ve konuşmak istemiyor, nedense...Konuşur gibi yapmak konuşmak değildir...Konuşmaya konuşmaya kardeşliğimiz ve dostluğumuz azaldı, ne zaman farkında olacağız bunun?
Bakın ey kardeşlerim, bize namaz kıldıran vaaz eden, hutbe okuyan, bize ahlaklı olun diyen arkadaşların maaşı "içinde bankalardan gelen genelevlerden gelen" vergilerin payı var...Yani bu ülke Müslümanları fena halde savruluyorlar, kendimizi kandırmayalım...Herkesin halinden memnun olması, fena canımı yakıyor benim bir Müslüman olarak...
Son bir iki gündür sosyal medya da, küçük çocukların camiye gelip gelmemesi tartışılıyor, neden tartışılıyorsa....Sahi ne oldu bu millete, bu nasıl bir Peygamberi tanımak, ve ya tanımamak? Allah Resulünün çocuklar konusundaki hassasiyeti bilinip dururken, bunları tartışmak Müslüman ahaliye yakışmıyor bence...Çoktan aşılması gereken meseleler bunlar...Aşılmıyor sa, bir yerlerde bir şeytani hesap vardır...
Hazreti Peygamberin çocuklara ne çok değer verdiği, onlar ile arkadaşlık yaptığı, hatta kimi zamanlar onların oyunlarına iştirak ettiği yazılıdır kitaplarda...Hani kuşu ölen çocuk olayı başlı başına bir ibrettir anlayanlar için...
Bir gün bir çocuğun arkadaşlarının yanında olmadığını görür ve sorar "arkadaşınız neden yok" diye...
Derler ki, diğer çocuklar, onun hasta bir kuşu vardı, ve o kuş öldü "çok üzgün" kuşu için dediler...
Kendini ilahiyatçı sanan bir arkadaş "haydi yazalım" kanal TGTRD Ramazan programı yapan bir adam "aslında çok serseri bir" demiş ki, çok bilmiş bu adam "Çocukları camiye sokmak, camiyi kerhaneye çevirmektir" ne diyelim şimdi, diyecek söz var mı?
Kimileri "ne çok güzel söyledi" diyorlardır bu adam için...Ama bize göre ahmakça söylemler, ve çok çukurdan edilen sözler...Yazılar çok uzuyor biliyorum...Ama bir şeyler de denmeli anlatabilmek adına...
Önce diyelim, çocukların camiye gelmesin de, İslam adına asla bir mahsur yok, ve mutlaka çocuklar camiye getirilmeli...Bunu kabullenmeyenlere yeni sözler edilmeli, ve anlatılmalı sevgili Peygamberimizin bu konudaki davranışları, ve sözleri...
Mesela namaz kılarken, torunları sırtına çıkınca "düşmesinler diye" secdeyi uzatması, veya kendi elleriyle onları indirmesi...Hani bize hep dendi ya "hutbe okunurken konuşulmaz" anlatılmalı, o insanlara, ve biz bir birimize aktarmalıyız...
Aziz elçi hutbe okurken, torunları Hasan ve Hüseyin efendilerimiz Mescit den içeri girerler, daha küçük yaştadırlar, dedelerine koşarlar...O de de ne yaptı? Hutbeyi keserek aşağı indi, torunlarını kucaklayıp yanına koydu ve sonra hutbe okumaya devam etti...Gidin sorun şehrin müftüsüne, söyleyecektir bunun böyle olduğunu...
Ne kadar ses yaparlarsa yapsınlar, ne kadar gürültü ederlerse etsinler, çocuklar camide olmalı, çocuklarımızı camiye getirmeliyiz...Ve kendisine çok teşekkür etmemiz gerek, Diyanet işleri Başkanımız, bu konuda çok duyarlı, ve çok güzel sözler ediyor...Bu ve benzer konular üstüne çok sözler edilmeli, çünkü zamanı çoktan geldi geçti bile...
Selam ve iyilik içinde kalın...Çocukları camiye götürmeye gayret edin...
