Merhametin yok olduğu kaybolduğu bir dünya... Şimdilerde en çok merhamete ihtiyacı var dünyada yaşayanların... Bir faydası olmayacağını bile bile sorup duruyoruz işte, ne oldu da insan hiç merhamet etmez acımaz oldu insana canlılara?
Kadınlara çocuklara neden bu kadar acımasız oldu?
Kendi ülkemize döner kendimizi dillendirirsek, nasıl oldu da insanımız bu kadar çok vazgeçti merhametten? Çok kirlenmedi mi kalbimiz, varsa inancımız, değerlerimiz iyi yanlarımız? Önü alınması zor karanlık bir macera bu olsa gerek...
Bu gidişin sonu daha çok karanlık daha çok acı, daha çok yok olup gitme... Omuzlarımızda taşınması zor günahlar suçlar durmadan işlediği insanın... Ben söyleyeyim ister ciddiye al, isterse alma...
Şehirlerin sokakların çok, ama çok merhamete ihtiyacı var, merhametli insanlara merhametli yöneticilere merhametli söz sahiplerine makam sahiplerine ihtiyacı var...
Kimse kusura bakmasın bu sözü söyleyeceğim, dünyaya sevgi besleyenler insana sevgi beslemeyi unuttu, canlılara merhamet dolu gözler ile bakmayı unutanların çokları varsıl insanlardan oluşur hale geldi şehirlerde...
Her zaman varsılların servet sahiplerinin kendilerini haklı gördükleri zamanlar... Aslında ne hak umurlarında ne hakikat, güçleri yetiyor ya çekinmiyorlar vurmaktan kırmaktan güçsüzleri ezmekten...
Büyük şımarıklık...
Bazılarının dediği gibi sokak hayvanı demeye yüreğim izin vermiyor... Artık sokakta yaşamak durumunda olan canlılara kedilere köpeklere yaşam hakkı vermeyen insanların sayısı çok fazla...
İnsan çok zalim olmayı seçti genelde, çok kötü olmayı seçtiler çokları... Oysa bir kedi bir köpek bir kuş Allah’ın ayetlerinden bir ayet bilir, öyle inanır iman ederdi eskiden atalarımız...
Onların Rabbi de, insanın Rabbi olan Aziz Allah’tır...
Öyle değil mi ey insan, sence Ey Müslüman, sence “Senin Rabbin acımadan öldürdüğün yaşam hakkı tanımadığın kedilerin köpeklerin kuşların martıların, dağlarda ceylanların da Rabbi değil mi?
Sen ne utanmaz ne acımaz, ne çok Allah’tan korkmaz oldun böyle?
Kendi öz kardeşleri ile bile kavga eden, kendi annesini babasını üzen eşine acı çektiren, çocukların yüzlerini kızartan sen ey, insan söyle neden bu kadar acımasız merhametten iyilikten hayırdan uzak hale neden geldik?
Her şeyi merak ediyoruz da, neden böyle acımasız merhametsiz adalet duygusundan kardeşlik bilincinden uzak, Allah korkusu taşımayan insanlar haline geldik?
Oturup bunları konuşmayalım mı?
Konuşmayalım mı her canlının insanlar kadar yaşma hakkı olduğunu sokaklarda? Onların da dili var, onların da gözü var onların da kalbi var... Ve onlara bunu ihsan eden de Rahman, yani Allah... Artık çıkma zamanı içinde bulunduğumuz karanlık dünyadan...