Günümüzde herkesin çok konuştuğu bazılarının çok yazdığı ve yine herkesin karşı tarafa bir şeyler anlattığı söylediği bilinen bir şey... Kendini önemli sananların daha çok yaptıkları bir eylem biçimi, başkalarına insanlıktan dinden imandan ahlaktan bahsettiği...

Dinden söz edince dindar olacağını, ahlaktan söz edince ahlaklı olacağını haktan söz edince kendinin aklanacağını sanan kişiler ile dolu sokaklar, cemaatler guruplar gazete köşeleri...

Konuşurken herkesin (bilerek herkes diyorum) insanlıktan söz ettiği adaletten söz ettiği haktan hukuktan söz ettiği vakitler... Ama aynı insanların çoğunun en yakınlarına bile haksızlık yaptıkları onları üzdükleri bazı şeylerine el koydukları göz koydukları vakitler...

Kentimizin meşhur cemaatinin bir toplantısına katılmak zorunda kalmıştım, yendi içildi hatta zikir edildi ve sonra çay molasına gelindi, hayli kalabalık bir geceydi...

Onlardan biri yanıma gelerek “hocam dedi neden hocam dedi bilmiyorum, hocam bu gördüğün arkadaşların pek çoğu yakın akrana kardeş falan, ama çoğu birbiriyle konuşmazlar mal kavgası para kavgası yüzünden” bakma onların şimdi burada böyle birlikte görünür gibi olduklarından birlikte zikir yaptıklarından birlikte çay içer görüntüsü verdiklerinden...

Böyle bir dünya şimdi dünya, insan böyle Bizim Müslümanlar böyle...

Herkesin her şeyi karşı taraftan başkalarından istediği vakitler, Allah sonumuzu hayır etsin diyelim...

Vermekten söz eden ama vermeyen...

Adaletten söz eden ama kendi adaletli olmayan...

Haktan söz eden, ama kendi en yakınlarının bile hakkını gasp eden...

Sözü uzattım mı, evet bende biliyorum uzattığımı, insan bazen anlatamıyor anlatmak istediğini sözü uzatmadan...

İnandığımız iman ettiğini iddia ettiğimiz İslam dininin Peygamberi önderi buyurur ki “Ey insanlar kendi yapmadığınız şeyleri başkalarından istemeyin” evet doğru olan hak olan ahlaklı olan bu duruş...

Kendi yapmadığın hiçbir şeyi başkasından istemeyeceksin arkadaş,kendin hak üzere değilsen adaletli değilsen merhametli değilsen,başkalarının hak üzere olmasını adalet üzere olmasını merhametli olmasını istemeyeceksin..

Çünkü bu duruş ta ahlaklı bir duruştur, ne demek kendi yapmadıklarını başkalarından talep etmek...

Ama ediyorlar çokları...

Çokları başkalarının gönlü üstünden kalbi üstünden iyiliği üstünden bir yere çıkmak istiyorlar, çok kirli bir anlayış bu...

Yazıp söylesem kızarlar mı kimileri? Mesela camilerde Cuma günleri yardım toplayan insanları iyilik yapmaya çağıran imam arkadaşların kendi ellerinin ceplerine hiç gitmediği konuşulur kent ahalisi tarafından...

Hadi siz söyleyin, olmuyor mu bu konuşmalar... İnsanın içi acıyor bunları yazarken konuşurken...

Son olarak demek istediğimiz... Önce kendi iyi olmalı insan önce kendi hak üzere adalet üzere olmalı, önce kendi sözünü yapan olmalı...

Bu kadar becerebildim söylemek istediklerimi,bağışlayın...