Aslında savaşların kazanını olmaz, savaşlar da kazanılan sanılan her şey kan kokuyordur, ölüm kokuyordur...
Kan ve ölüm kokan hiç bir nimet kutsal da değildir, övünülecek bir şey de...
Savaşları kazandık sananların arkalarında bıraktıkları çok fazla günahı vardır, onlar görmezden gelseler de...
Çok fazla talan çok fazla kıyım ve yıkım vardır, ve tarihin her alanında yapılan savaşlar, bunun böyle olduğunu bize göstermiştir, görmek istersek...
Eh görmek istemeyenlere de, ne yapılsa gösterilemez zaten...
Savaşları çıkaranlar, savaşların arka yüzünü insanlara göstermek istemezler...
En masum savaş en kötü barıştan daha zalimdir, ama söylemesi kolay işler değil bunların...
Savaşın her türlüsüne karşı çıkmak, insani bir duruştur, ama bunu bilecek anlayacak kalp gerek insana...
Merhamet duygusu, ve vicdani sorumluluk gerek...
Zor sözler bunu demek, şimdilerde...
Ama denmesi gerek, çocukların hatırına olsun...
Bazıları uyanıklık yapıp sözlerimizi sağa sola çekmesin...
Mesela demesin şimdi sen ülkenin terörle yaptığı mücadeleye karşı mı, çıkıyorsun diye...
Elbette böyle bir şey, yok...Daha ötesini söyletmeyin, bari biz anlayalım bir birimizi...
Savaş diyoruz kardeşim, savaş...
Çünkü savaşların arka yüzünde insanlığın çürümesi vardır, din adına savaştıklarını söylüyorlarsa o dinin çöküşü vardır...
Toprak için savaştıklarını söyleyenler varsa, kazandıkları her toprak diliminde kan ve göz yaşı vardır, ölmüş öldürülmüş çocuklar vardır, ırzına geçilmiş kadınlar vardır, ve ağıtları vardır annelerin…
Dünyanın neresinde savaş varsa, savaş çıkarılmış sa, zalimlerin alçakların emperyalizmin işidir bu...
Savaşlarda ne insan kalır, ne insanlık, ne aşk kalır ne sevda, ne bir kaç iyi söz...
Ne bağ kalır, ne bahçe, ne kuş sesi, ne çocuk sesi, sadece ağlamaları feryatları kopmuş bacakları kopmuş kolları, çıkmış gözleri kalır çocukların...
Zalimlik değilse nedir bunun adı...
Olsun mu diyeceğiz yoksa?
Ne akrabalık kalır, ne adanmışlık, ne dava, ne sevda, ne kitap, ne Allah'ın ne söylediği bu konularda....
Savaştan söz edenlerin her biri yeryüzünün zalimlerindendirler...
Ölüm de, kalmaz savaşlarda, çünkü gördüğümüz ölümler ölüm değildir...
Sadakat da kalmaz, sözde durmak da, sözün sahibi olmak da, kalmaz oğlu kalmaz...
Kalbi olanlar savaşın ön yüzünden çok arka yüzüne bakmalı...
İşte oraya bakarsak görürüz ki, savaşlar insanlığın öldüğü yerlerdir...
Aydınlığın karanlığa dönüşmesidir her savaş...
En çok çocukların öldüğü öldürüldüğü yerdir...
Ve çoğumuzun seyirci kaldığı, sustuğu zamanlardır, savaş zamanları...
Uzatmadan diyelim...
7 yılı aşan Suriye savaşına bakarsak görürüz, arka yüzünü savaşların...
Milyonlarca ölüm, milyonlarca sürgün, milyonlarca insanın göz yaşı...
Açlık ve sefalet...
Şimdi barış olsa ne olacak, kimin umurunda yüz binlerce insanın ölmesi öldürülmesi...
Sonra çocuklar, kadınlar anneler...
Bunların hesabı kimden sorulacak, var mı böyle bir merci...
Sorulmayacaksa kendimizce bir izahı var mı, bu ölümlerin?
Neyse demeliyim...
Neyse...
Daha ötesini siz deyin, kalbiniz nasıl istiyorsa...
Yarınlarda savaşsız bir gelecek duası ile selam ile kalınız...
