Son yıllarda işlerin iyi gitmediğine dair ortak bir kanaat var.
Alanya bakkallar ve bayiler odası başkan’ı Sn. Yenialp,
"Esnaf krediyle ayakta duruyor." diyor
Alanya pansiyoncular odası başkan'ı Sn. Değirmenci,
"2015 yılında 367 işletme iş bıraktı" bilgisini paylaşıyor.
Alanya esnaf ve sanatkârlar odası başkan'ı Sn. Demir,
"2014-2015 yılında 600 esnaf iş bıraktığını" açıklıyor.
Esnafın zor durumda olduğu, turizm sezonun kısaldığını, turizmin 12 aya yayılması ile ilgili projelerin hemen hayata geçirilmesi gerektiğini, diğer oda başkanlarda açıklamalarında yer veriyorlar.
Haksızda değiller.
Çocukluk hatıralarımın olduğu Hayate Hanım caddesinde onlarca faaliyetine son vermiş boş dükkân gördüm.
İnanamadım, çok üzüldüm.
Bu gelişmeleri turizm sezonun kısalmasına, her şey dâhil sisteme, Rusya krizine, zincir mağazalar ve AVM'lere bağlayanlar var.
Tabii ki meselenin birçok sebebi var.
En önemlisi yıllardır var olan problemleri Rusya krizinin tetikledi gerçeği.
Öncelikle şehrimizin kapasitesine göre vergi mükellefimizin sayısına bakmakta fayda var.
Eskiden sadece merkez çarşımız vardı. Şimdi ise her mahallede yeni çarşılarımız oluştu. Ayrıca otellerin içerisinde ayrı çarşılar oluştu.
İşyeri sayısındaki arz fazlalığı ve bir birine benzeyen işyerlerinin fazla oluşu ana sorun gibi gözükmektedir.
İş yeri açma standartlarını geliştiremediğimizden,
Yan yana benzer işletmeler açılmasını engel olamadığımızdan,
Her köşe başında açılan zincir mağazaların sayısının hızla artmasından,
Esnaf arzının fazlalığını, önüne gelenin istediği işi, istediği yerde yapabileceğini serbest piyasa ile açıklamamız mümkün değil.
Liberal ekonomiler işletmeler arasında rekabet ortamını yaratır, fakat haksız rekabet ve tekelci yaklaşımlara karşıda tedbirler alır
Sistemin ruhu, kurumsallaşan, büyüme potansiyeli olan istihdam yaratan işletmelerin sayısını artırmaktır.
Her yıl yüzlerce iş yeri kapanıyor bir o kadarda açılıyor.
İcra dosyalarının sayısı on binlerle ifade ediyor.
Bu sonucu bir kader olarak görmemeliyiz.
Alanya ticaretinde yeni düzenlemelerle işletmelerimizi yaşatabilmenin yollarını aramalıyız.
Unutmamalıyız bir şehrin varlık sebebi sahip olduğu ekonomik gücü ile ilgilidir.
Tabii ki bu tespitleri yapmak önemli ama neler yapılabileceğime kafa yormamızda gerekmektedir.
Esnaf arzının önüne geçilebilir.
Esnafların sattığı ürünlerin çeşitlendirilmesini teşvik edilebilir.
Müşteri şikâyetlerini dikkate alan yaptırımlar getiren bir sistem kurulabilir.
Sektörlere göre iş yeri standartlarını belirleyip harfiyen uygulaması sağlanabilir.
AVM'lerin kendi içinde yaptığı gibi caddelerdeki esnaf dağılımları konusunda çalışmalar yapılabilir.
Düzenlemelerle şehrin farklı noktalarında sektörsel çarşılar oluşturulabilir.
Şehrin merkezindeki cazibe merkezinin yanında, şehrin diğer sokaklarında alternatif cazibe merkezleri oluşturulabilir.
Şehir merkezine yakın AVM yapılmasına izin verilmeyebilir.
Ulaşım sistemi gözden geçirilerek çarşılar arasında ulaşım sağlıklı hale getirilebilir.
Tabii ki bunun gibi bütün öneriler ilgili kurumlar arasında diyalog ve işbirliği içerinde, bir platformda ele alınırsa hayata geçer ve başarılı sonuçlar alınabilir.
Unutmayalım, marka değeri yüksek bir şehir, markalaşmış işletmelerle mümkün olur.
