Hayatın içinde gördüklerim, şahit olduklarım doğrultusunda bilerek İçimden gelerek yazmak istedim bu yazıyı... Okunmuş dualar gibi bırakmak istedim sokaklara kim alırsa alsın, nasıl olsa insan kıymeti bilmeyenlerin umurunda olmayacak...
Çoğumuzun birbirinin üstünü çizdiği yok saydığı bir çağ...
Kendilerini kutsayanlar duymazdan gelecekler ne söylense... Bütün sokaklar şehirler geceler gündüzler çığlık çığlığa ölüm kokuyor, duyan var mı?
Kaç kez söyledik, yine söyleyelim “dünya insanlığını özellikle Müslümanların üçte ikisinin” açlık ve sefalet içinde yaşamaya çalıştığı...
Müslümanlar kardeştir sözünün hiçbir hükmü kalmadı, neden kendimizi kandırıyoruz ki?
Siyaset insanları dediklerimizin yaptıkları kavgaların hangisi insanüstüne? Hem öyle kavgamı olur diye sormuyor musunuz, en azından kendinize...
Eskiden kavgaların bile kendi içinde bir haysiyeti olurdu...
Ondan diyorum bizler bari insanları incitmeyelim, insanı kırmayalım, karşılarına geçip “hayat sana güzel” gibi sözler etmeyelim mesela kimilerine...
Nerden biliyorsun onun da içinde kıyametler kopmadığını, onunda kimselere gösteremediği yaralarının olmadığını, nerden biliyorsun?
Evet, çok gördüm bir insanın başka bir insanı incittiğini üzdüğünü kırdığını hayatın bir yerlerinde, üzüldüğüm zamanlar oldu bana ne dediğim zamanlarda...
İnsan hiçbir zaman bana ne dememeli, bunu çok sonraları öğrendim... Bana ne diyenler kendilerinden başka kimseleri düşünmeyen zavallılar aslında... 
Bize her şeyi öğrettiklerini sananlar, bir insan ile nasıl konuşulacağını öğretmediler, insanın değerli olduğunu söylemediler....
Mesela camilerde anlatılanlar arasına hiç konmadı bunlar...
Keşke insanı üzmenin Allah’ı üzmek gibi olacağını söyleselerdi de, bu kadar kırmasaydık insanı bu kadar üzmeseydik...
Böylesine rezil kavgalar etmeseydi, öz kardeşlerimizle bile konuşamaz olduk, peki neden?
Ya da bizi üzenler üzmeselerdi... 
Ne olur iç dünyasını kalbinde neler olup olmadığın birine “hayat sana güzel” deme, bakıyorum keyfin yerinde deme...
Unutma birini gülümserken görürsen derdi yok sanma... Kim bilir hangi acılar saklıdır o gülüşün içinde...
Yani kısacası insanı incitme, insan ile dalga geçme alay etme... Yine unutma senin Rabbin onun da rabbidir...
Yine unutma Allah vergisi insanlık, ona sahip çık...