Topluma yararlı, kendisi ile barışık, öğrenmekten ve üretmekten zevk alan insanlar yetiştirmek her ailenin özlem duyduğu bir hedeftir. Anne ve babalar genellikle kendi ailelerinden gördükleri muamele ve anlayış içerisinde çocuklarıyla iletişime girerler. Annelerin veya babaların çocukluk yıllarında kendi anneleri veya babalarıyla geliştirdikleri iletişim ve etkileşim neticesinde zihinlerinde annelik ve babalık şemaları oluşmuştur. Bütün tutum ve davranışları uzun süreli hafızadaki anılar kümesinin genelleşmiş kanıları sayesinde gerçekleşir. Yaşantı ve öğrenme ürünü olan şemalar olumlu olabileceği gibi olumsuz da olabilir. Her şeyden önce çocuklarımıza bilimin kabul ettiği genel doğruları uygulayabilmek için anne- babaların da kendileri adına yapmaları önemli görülen bazı tutumlar vardır. Bu nedenle stres ve öfke ebeveynin özenle kontrol etmesi gereken olumsuz faktörlerin başında gelir.

Kısa, on kelimeyi geçmeyen cümleler kurun. Uzun konuşmalar etkili olmaz.

Ben dili ile konuşun. Suçlayıcı bir dil kullanmayın.

Açık ve net ifadeler içeren cümleler kurun. (kavga etmeyin gibi) Olumsuz cümleler kurmayın.(niçin kavga ediyorsunuz gibi.)

Beden dilinizi iyi bir dinleyici olduğunuzu gösterin. Çocuk size bir şeyler anlatmaya çalışırken, göz temasında bulunmayı unutup, uzaklara bakıyor olmayın.

Herkesin söylemek istediği şeyleri dinlemeye yeterli zamanınız olsun. Onların konuşmalarını kesmeyin.

‘’Şimdi ve burada’’ ya odaklanın, geçmişi gündeme getirmeyin.

Konudan konuya atlamayın.

Duygularınızı ifade edin.

Karşınızdaki kişinin söylemek istediklerinden emin olun. Zihin okuyucu, tahmin edici olmayın.

İyi bir dinleyici olmak problemi önemli ölçüde çözer.

Ailede yaşanan sorunları çözmede etkili bir başka yol: BEN MESAJLARI’ dır.

   ‘’Günün yorgunluğunu hissettiğiniz akşam saatlerinde, ilginizi çeken açık oturumu izlemek istiyorsunuz. Ancak çocukların müzik dinleme biçimleri sizi engelliyor.’’ Böyle bir durumda mağdur olan sizsiniz. Gürültüden dolayı rahatça televizyon izleyemiyorsunuz. Ne yaparsınız? Bu gibi durumlarda bağırmak, tehdit etmek, cezalandırmak sadece anlık çözümlerdir. Oysa;  Sizi engelleyen davranışı açıklayıp anlatın. Ancak suçlamayın.’’Bu kadar yüksek tonda müzik dinlediğin zaman..’’ Davranışın sonunda sizde uyandırdığı hisleri anlatın.’’… çok rahatsız oluyorum…’’ Davranışın sonucunun açıklayın.’’… açık oturumu izleyemiyorum…’                                                                         

      Ben mesajları çocuğa değil size yönelik, sizinle ilgili açıklamalardır. Karşı tarafı suçlayıcı yönü yoktur. Çocuğun mağdur olduğu durumlarda ise, çocuğun hislerini anlamak, açığa kavuşturmak için, ‘’Yansıtıcı dinlemeyi’’ kullanın.   Sizin mağdur olduğunuz durumlarda ise, duygularınızı ‘’ Ben mesajları’’ ile ifade edin.