Adı Sezai Karakoç, ülke insanı onu hep güzel bir adam olarak bildi sağcısıyla solcusuyla... Ama O hep birine âşıktı... Durmadan Sevgili Ey Sevgili dedi durdu yana yakıla... Çağırdığı Sevgili dediği Hazreti Muhammed idi... Onun yolunda olmayı sevda edindi, yalnızlığı seçti, kalabalıklardan uzak durdu... Devletten güç sahiplerinden hiçbir talebi olmadı, makam mevki diye para pul diye bir derdi olmadı...
Dün öldü, dün hoşça kal ey dünya, hoşça kalın ey insanlar dedi ve Sevgilisinin yanına gitti... Allah sevgilisi ile buluştursun diye duam... Sizi onun bir şiiri ile baş başa bırakmak istedim...
Ben geldim geleli açmadı gökler
Ya ben bulutları anlamıyorum
Ya bulutlar benden bir şey bekler
Hayat bir ölümdür aşk bir uçurum
Ben geldim geleli açmadı gökler
Bir yağmur bilirim bir de kaldırım
Biri damla damla alnıma düşer
Diğerinde durup göğe bakarım
Ne şehir ne deniz kokan gemiler
Bir yağmur bilirim bir de kaldırım
Nedense aldanmış bir gece annem
Bir kadın gömleği giydirmiş bana
İşte vuramadı gökler bana gem
Dinmedi içimde kopan fırtına
Nedense aldanmış ilk gece annem
Biri çıkmış gibi boş bir mezardan
Ortalıkta ölüm sessizliği var
Bana ne geldiyse geldi yukardan
Bana ne yaptıysa yaptı bulutlar
Biri çıkmış gibi boş bir mezardan
İyi ki bilmiyor kalabalıklar
Yağmura bakmayı cam arkasından
İnsandan insana şükür ki fark var
Birine cennetse birine zindan
İyi ki bilmiyor kalabalıklar
Yağmur duasına çıksaydık dostlar
Bulutlar yarılır gökler açardı
Şimdi ne ihtimal ne imkân var
Göğe hükmetmekten kolay ne vardı
Yağmur duasına çıksaydık dostlar
Ben geldim geleli açmadı gökler
Ya ben bulutları anlamıyorum
Ya bulutlar benden bir şey bekler
Hayat bir ölümdür aşk bir uçurum
Ben geldim geleli açmadı gökler