Her zaman diyoruz, demeye devam edeceğiz, demememize yazmamıza izin verirlerse... Yazmamıza derken, okuduğunuz bu gazete yöneticilerini yetkililerini kast ediyorum... Kim bilir belki bir gün “hocam sen bu işin tadını kaçırdın!” gibi sözler ederler, yazmanı istemiyoruz derler, en tabi hakları olarak...
Bize siz bilirsiniz demek düşer ve her şeyde bir hayır vardır demek...

Senin yüzünden beyaz adamlar ile aramız açıldı, güç ve makam sahipleri ile aramız açıldı, şehrin müftüsü ile Kaymakamı ile Belediye başkanı ile aramız açıldı, derler mi derler...

Tutturmuşsun bir gariban, yoksul mazlum miskin, durmadan onlardan söz ediyorsun, bunlar da insan diyorsun, bakın bunlar bizim insanımız bizim kardeşlerimiz diyorsun...

Onları bahane edip kentin efendilerine söz ediyorsun, onları eleştiriyorsun, kuşların hesabını soruyorsun, çocukların hesabını soruyorsun... Sokaklardan caddelerden söz ediyor, neden  buralar daha çok varsıl adamların istilasında diyorsun, ama bilmiyorsun bun ülkede onlara hesap sormanın bir bedeli olduğunu...

Sana ne dağlardan, kim oralara ev yaptırırsa yaptırsın, kim işgal ederse etsin, denizleri dere yataklarını, ormanları talan edenler etsin, sana derlerse mesela... 
İyilikten hayırdan söz etmek sana mı kalmış, kentin efendileri dinin efendileri var, onlar ne derse o olur bizde derlerse...

Üzüme ye bağını sorma hesabı gibi...

Sana mı kaldı acıları pay etmek, ekmeği pay etmekten söz etmek “neden her şeyi karıştırıyorsun”  gibi sözler ederlerse... Din kalmadı, iman kalmadı insanlığımız tükeniyor gibi sözler etmenin zamanı değil, derlerse...

İnsanların yanlışını söylemek, doğruluktan söz etmek, Dünyayı Tanrı edinmeyin demek sana mı kaldı, bak bu şehrin müftüsü var, vaiz hocaları var, camide imamları var derlerse...

Elbette bu sözleri etmeye kendilerince bahaneleri var... Elbette bu sözleri demekle haklılar da bir yerde “nerden bilsinler sözünü ettikleri kişilerin” insan diye bir derdinin olmadığını... 

Bazı şeyleri duyumsamak için, insanın yüreğinin kocaman olması gerek ve o kocaman yürekte hep insan olması gerek...
Gönlünde insan olmayanların dilindeki insan sözcüğü hep yalandır... Ve insan başka insanı düşündüğü onların derdine ortak olduğu onların gözüne merhametle baktığı müddetçe insandır...

İnsanın insan kılan insana hizmettir, insanı sevmektir, dağları sevmektir kuşları ve bütün canlıları sevmektir...
Zira kâinat bir sevgi yumağıdır bunu bilenler için...
Bütün çabamız on yedisinde kızlar ölmesin, çocuklar sokakta kalmasın, kuşların yuva yapacakları dallar yok olmasın diye...