Gün geçmiyor ki hayvanlara karşı fiziksel,duygusal ve psikolojik şiddet ve cinsel istismar haberleri duymayalım.Her gün ,evet  her gün bir istismar ,bir zulüm,bir yaşam hakkının yok edilmesi…Azıcık merhamet! Azıcık vicdan!
Eminim ki hepiniz bir defa da olsa bir hayvanın başını okşamış,ona sevgiyle bakmışsınızdır.Ve yine eminim ki hepiniz şunu çok iyi biliyorsunuz;bu dünya sadece bize ait değil.Kendilerini hiçbir şekilde savunamayacak olan küçücük masum canlara türlü türlü eziyetler eden,onlara her türlü pisliği,acıyı,işkenceyi yaşatmayı kendinde hak görenlerin olduğu bir dünyada yaşıyoruz ne yazık ki!..Vicdanı körelmiş bu canileri durdurmak için hayvana şiddet yasa tasarısı acilen yasalaştırılmalı.Aksi halde bu vicdan yaramız kapanmayacak ve maalesef dostlarımız acı çekmeye devam edecek.Ama sadece yasa yeterli değil.Bizim de sorumluluklarımız var.Biz onları korumak,kurtarmak yerine araba seçer gibi renk ve model seçerek satın aldıkça,üretilmeye,mal gibi görülmeye ve işkenceye maruz kalmaya devam edecekler.Oysa ilgi ve bakıma muhtaç olan bir canı barınaktan kurtarabilir,ona sevgi dolu bir ortam sunabiliriz.Bunun ömür boyu sürecek bir sorumluluk olduğunu unutmadan!..
Öte yandan hayvanları sevmek demek illa ki onları evde beslemek ya da onları kucağa alıp sevmek değil.Onların da bu dünyanın bir parçası olduğunu kabul ederek onları korumak ve zarar vermemektir.Bizlere muhtaç olan bu canları korumak,zaten zor olan hayatlarını daha da zorlaştırmamak gerekir.Onların korkularıyla eğlenmeyin!Biraz sevgi biraz merhamet göstermek çok mu zor?
Bu ülkede yaşayan insanların örnek aldığı ,koyulan kurallara göre yaşamaya çalıştığı değerlerin hiç birinde hayvanlara eziyet yok.Hayvanların yaşam haklarına bir tecavüz yok.Bir insanın ne kadar yaşamaya hakkı varsa;hayvanların da o kadar yaşamaya hakkı var.Bunlar için iyi bir eğitim sistemi ve bu sistemden başarıyla geçmiş insanlar gerekli.Çocukluktan itibaren hayvanların da bir can olduğu gerçeği öğretilmeli.
Ne yazık ki pek çok insan sokak hayvanlarının barınaklara kapatılmasını istiyor.”Gözümün önünden kaldırın!Ben görmeyeyim de nereye giderse gitsin,belediye ya da dernekler baksın”diye bir imaj var.Nerde kaldı merhamet?Onları barınaklara terketmek ,doğal ortamından uzaklaştırmak onları nasıl etkiler biliyor muyuz?Hiç barınak ziyaret ettik mi?Aslında barınaklar ve bakımevleri hasta hayvanların toplanıp,tedavisinin yapıldığı,kısırlaştırılıp  aşılandığı eğer ihtiyacı varsa tutlduğu yoksa doğal ortamına bırakıldığı yerler olması gerekmez mi?5199 sayılı kanunun 6.maddesi tam da bunu söylüyor”Hayvanı al,kısırlaştır,aşısını yap ve geri bırak”
Toplatılmaları için belediyeleri aramak yerine çevreye su dolu kaplar ve mamalar bırakalım.Hayvan sahiplenmek istersek barınaklardan alalım.Ona sıcak bir aile olalım.Hiçbirini yapamıyorsak,barınaklara giderek onlarla birkaç saat geçirelim ki onlar mutlu olsun biz huzurlu…