İnsanlar için makamlar aslında bir sınavdır.
Bu sınavdan kimisi galip çıkar, kimisi ise mağlup çıkar.
Yönetmek istersen, önceleri çok şirin olur,
Her kapıdan yardım istersin.
Kazanınca işlerin nasıl gittiğine bakmaz, nemalanmaya bakarsın.
Geçmiş yok biz varız. Sloganı ile yola çıkarsın.
Önce biraz ekip ruhu mayası, sonra olmadı, her şeyi ben bilirim havası.
Sonra sıralanır dış kapının mandalları.
İnsanlar gider, bedenleri kalır yanında.
Geçmişinden giderek uzaklaşır, artık oldum dersin.
Yanındakiler sorgulamadan, her yaptığını alkışlar olur.
İyi niyetli telkinleri, tehdit olarak algılarsın.
Artık dediğim dedik, çaldığım düdük.
Stresli bekleyiş başlar, kapalı kapılar ardında.
Keskin ama suskun diller.
Sorulara verilen cevap, hiç bir şey eskisi gibi değil.
Değişti.
Nereye kadar dersen, zamanı gelince görürsün.
Zordur ipin üstünde kalmak.
Bazen kavga,bazen susmak gerekir.
Kişisel ego, kişisel beklentiler, dilsiz eder insanı.
Söylersen gerçekleri, oyun dışına çıkarsın,
O kadar oyuncunun arasından.
Her gün yalakalarla yaşar.
Körle yatan misali, şaşı bakmamak için direnirsin.
Amaç faydalı olmak ise düşünmezsin.
Doğruları anlatır, dik durursun.
Başına gelene eyvallah dersin.
Ya en iyisini yaparsın ya da hiç yapmazsın.
Unutma kalıcı olan, iyi hatırlanmaktır.
Emanettir sahip oldukların, sayılı günler gelip geçer.
Bir bakarsın var, bir bakarsın yok.
İnsanın kalıcı tek sermayesi, sağlam bir ahlaka sahip olmasıdır.
Gerisi gelip geçicidir.
Kaybedenlerden olmayın dileklerimle,
Kolay gelsin hepimize.
