İçimizden birileri başka başka şeyler demeye devam etsin varsın... Biz insanı sevmeye insana sahip çıkmaya insana saygı göstermeye devam edelim derim... İnsan insanı kendine dert edinirse insandır... Ve bütün kutsal kitaplar bundan söz eder insana, insanın insana sahip çıkmasını önerir peygamberlerin her biri...
İnanın başka her şey yalan... Hayatın daha ötesi kandırmaca, bir insanın yüreğinde sevgi yoksa zalimlerden bir zalimdir o...Sağınıza solunuza bakın, sevgiden uzak yaşayanların gözlerinde merhamet olmadığını göreceksiniz... Merhamet sahibi olmak rahmani bir duyudur, o duygudan uzak kalmak iyilikten ve hayırdan uzak kalmaktır...
Sevmekten başka hiç bir eylem, bir işe yarıyor değil bu dünya da... Sevmeyi ibadet bil, sevmeyi rahmanı bir ahlak bil ve sev insanı... Bu insanlara iyilik yapılmaz deme, iyilik yap insana... Çünkü iyilik yapmak insanın kendi yolunu açması kendi yolunu aydınlık kılmasıdır...
Rabbim elimi bırakma, yanılırsam bile, benim elim senin elinde olsun...
Evet, ibadet bil sevmeyi...
Kuşları sev mesela...
Dağları sev...
İnsan için, özellikle inandım iman ettim diyen biri için çok önemli, bir yetimin olsun, elini bırakmadığın...
Bir yoksulun olsun her sabah selam verdiğin...
Sisteme aldırma, sev dilencileri cami önlerinde...
Kalbinde bir yer bulunsun en azından biri için...
Düşün...
Sabah taşındığımız evlerin akşama yıkıldığı bir dünya, dünya...
Her şey çok eksik...
Sahip olduğunu sandığın, hiç bir şey senin değil, hele bir gözden geçir...
Gecemiz gece değil, gündüzümüz gündüz... Sizi bilmem, ama bu dünya bu hali ile beni hiç sarmadı... Her sabah yeni talimatlar aldığımız, zalimlerden başka kimse değil... İnsan, yemek yemek için ayırdığı zamanın yarısın kitap okumaya ayırmıyor günümüzde...
Ama her şeyi bildiğine inanarak durmadan konuşuyor, hep konuşuyor... Oysa soylu bir duruştur kimi hallerde susmak...
Kendi içine sığmaz oldu insan... Ve belli değil insanın nerede kimde huzur aradığı... Ortalık yazandan konuşandan sesini yükselten geçilmiyor... Ama her geçen daha çok karanlıkta kalıyoruz, daha çok uzaklaşıyoruz bir birimizden...
Ne utanma duygusu kaldı, ne haddindi bilme edebi...
Hepsi dersem yanlış söz etmiş olmam sanırım... Önde görünmeye çalışanların hepsi insana yabancı, şehre yabancı Allah’a yabancı, kelimelere yabancı...
Birbirimize yabancı olduk ey ahali ve bu durum Allah’ın hiç hoşuna gitmeyecektir...
İyilik içinde kalınız... Allah kalbinizi merhamet ve sevgi ile donatsın...
