İnsanın bilmiyordum dediğine bakmayın... İnsan bilir bir güvercinin kanadını kırmanın günah olduğunu, ama kırar... Bir dalı kesince kuşların yuva yapacak yerlerinin kalmayacağını bilir, ama yine de keser o dalı...

Bilir anneyi bir babayı üzmenin günah olduğunu bilir,  ama üzer...

Çocukları üzmenin günah olduğunu da, kadınları üzmenin günah olduğunu da bilir çoğu, ama üzerler... Bu ülkede çocuklar çok üzülüyor, küçücük çocukların cinsel istismara uğradığı bir ülke olduk... Ama çoğumuzun yüzüne utanç gelip yerleşmiyor, bir başkasının adı geçince suçta...

Oysa bizim ülkemizde bizim şehrimizde bizim sokağımızda oluyor her şey... Neden sorgulamıyoruz bunları sizce?

Her geçen gün biraz daha azalıyor insan yanlarımız sanki...

Merhametimiz daha azalıyor gibi, vicdanımız da...

Elbette zor bunları gündeme taşımak, çünkü bir insana “sen merhametsizsin sen vicdansız kaldın!” dergi bu kadar açık ve net yazmak...

Ama düşünelim, bize yani insana bir şeyler oluyor... İnsan bir şeylerden uzaklaşıyor her gün...

Neden sormayız “yahu bize ne oldu?” diye... Veya bizim insanımıza, bizim kardeşlerimize ne oluyor diye sorulması gerekir de, soran var mı?

Bu insanlar kişiler kimler, kimler küçücük çocukları taciz edenler, tecavüz edenler?  Tamam, bizden uzak olsun sokağımızdan uzak olsun diyoruz da, ama sokağımız da, ama biraz ötemizde işlenen suçlar bunlar...

Neden her gün üç beş kadın öldürülmek de, sokaklarda? Bu adamlar kimler, neden bu kadar cani oldular? Bunların suçlarında günahlarında devletin, sonra başka kişilerin, insanları hayra iyiliğe çağıranların hiç mi kabahati yok?

Neden yankı karşılık bulmadı çağrıları? 

Devletler de, bir anne bir baba gibi düşünmesi gerekir kendi vatandaşını, “neden sormaz devlet” benim vatandaşlarım neden bu hale düştü diye? 

Sorması sorgulaması gerekmiyor mu? 

Herkes suçu günahı başkasına atma telaşında... Hapishane yaptırmakla övünen devlet mi olur, övünür hale geldiler ama...

Maşallah her sokağında bir cami, her camisinde birkaç görevli insan olan bir ülke olduk... Ama neden kötüler kötülük peşinde koşanlar, çeteler hırsızlar vurguncular kapkaç yapanlar, daha çok çoğalmak da, her gün... Neden insanlar bu kadar zalim oldular sokaklarda?

Bunun sebebini kim söyleyecek, kim açıklayacak diyeceğim de, asıl açıklaması gerekenler kendirline toz kondurmayacaklar, acı olan burası...

Kimse bunda bizim payımız var deme erdemliğini göstermeyecek, kimsenin canı istemeyecek adaletsiz bir dağıtım olduğunu söylemeyi, çünkü fazla çıkarcı olundu...

Birilerinin aç kalmasına rağmen başka birilerinin çok yediğini söyleyen olmayacak... Acaba bu insanla kendilerine verilmesi gerekenler verilmediği için isyan edenler olmasın biraz da?

Mesela fakirlerin yoksulların ihtiyaç sahiplerinin muhacir hayat sürenlerin yüzüne kapıların kapanmasının günah olduğunu bilmeyen kaç kişi vardır aramız da? 

Ama artık kapılar genelde hep kapalı bu insanlara... Oysa iman ettiğimiz din kapıların açık olması gerektiğini söyler, onların soframızda bulunmasını ekmeğimizi paylaşmamızı söyler...

Mesela camilerin her daim açık olması gerektiği söylenir, gerekirse evsizlere ev olması gibi sözler edilir... Ama sadece edilir...

Yoksa diyorum, kapalı tuttuğumuz o kapıların başka türlü açılması mıdır bunca kötülük? O aç bırakılan açıkta bırakılan kalpleri karartılan kişilerin şehirleri istila etmesi midir başımıza gelenler?

Öylesine sorulmuş birkaç soru... Üstüne düşünelim üstüne konuşalım diye... Veya sözü olanlar söylesin diye...
Sahi ne oldu bize de bu hale gelindi?

Bu hırsızlık yapan çocuklar, bu çeteler bu çocuk tacizcileri gökten inmediklerine göre, kimler bunlar, hangi ailelerde yetiştiler?

Bu arada Devlet ne yaptı bu işler buraya gelmesin, bu çocuklar hırsız olmasın, ötekiler çete olmasın diye? Kendi kadınlarını kendi eşlerini kendi kız kardeşlerini öldüren bu adamlar, nasıl bu hale geldi, getirildi?

Hiç mi sorup sorgulamayalım bunları? Aslında insan bunların suç ve günah olduğunu bilmiyor mu? Biliyor ama onu birleri bu hale getirdi, en azından kalbinin kirlenmesine izin verdiler...