Yine bir soru ile başladık, yine kendimize bu soru, yani Müslüman ahaliye, yani kalbi olanlara...
Yani bu gidişler nereye diyenlere, halimiz ne olacak, bu yolun sonu bataklık diyenlere sorumuz...
Ülke insanın her birine...
Her birine Müslümanlardanım diyenlere...
Önder bildiklerimize bu soru önce...
Sahi kardeşler kendi içimizde çok parçalanmadık mı? Çok fazla parça parça olmadık mı Müminler olarak yeryüzünde, ve Ülkemizde de?Çok fazla dedi kodu yapanlar olmadık mı, bir birimizin aleyhinde ve arkasından...
Emperyalizmin bir çılgın oyunu olan, yalan haberler ile ne çok incitiyoruz bir birimizi, kardeşlerimizi...
Bu davranışlarımız bir başkaldırı değil midir, kitabın bize getirdiği öğretiye yani İslama?
Muhammedi ahlaka bir isyan değil midir yaptıklarımız, ne der ne düşünürsünüz?
Nasıl oluyorsa herkes kendince bir neden, bir sebep hatta bir fetva buluyor bu parçalanmalara...
Sözler uyduruyorlar, olmayan hadisler uyduruyorlar, nakiller yapıyorlar, ayetleri eğip büküyorlar, daha çok parçalanalım daha çok bir birimizden uzak kalalım diye...
Birimiz ötekisini daha çok yakıp yıksın diye...
Daha çok düşman olalım, daha çok bir birimizi kıralım diye bir sürü masal hikaye anlatanlar var, umurlarında değil İslam topraklarında ne çok kan aktığı...
Ne çok talan edildiği İslam topraklarının...
Annelerin ne çok canının yandığı...
Umurlarında değil,İslam toprağı dediğimiz toprakları kafir Amerikanın işgal ettiği, kadınlarımızı bağlarımızı bahçelerimizi değerlerimizi talan ettiği...
Çok yıkıldık be kardeşim, çok vurulduk, çok kandırıldık, çok fazla zalim olduk bir birimize...Neden oturup düşünmeyiz bazı şeyleri, neden hatırlamayız "bir birinizi sevmezseniz cennete giremezsiniz" sözünü Muhammed Mustafa'nın...
Binler selam olsun Aziz Nebiye...
Hep kendi kavgasını, kendi gurubunun kendi cemaatinin kendi partisinin, kendi önderinin liderinin kavgasını verenler olduk...
Unuttuk kitabın ısrarla kardeşlikten söz ettiğini, paylaşmaktan söz ettiğini, düşenin elinden tutun kaldırın, aç olanları doyurun dediğini...
Ne çok suçlar olduk, sen ondansın, ben bundan diye bir birimizi...
Sonra yine bizler, veya mensup olduğumuz cemaatler, guruplar partiler değil mi, bir birini hainlikle müşrik olmakla suçlayan, ve ayrılığın parçalamanın büyümesine katkı sağlayanlar...
Yeryüzünde bunca kafir bunca müşrik bunca kötü varken, Amerika varken Rusya varken İsrail ve benzerleri ülkeler dururken "nereden çıkardık?" bir birimize kafir müşrik sen kötüsün demeyi?
Yanlış yoldayız, yanlış adamların peşindeyiz...
Çok fazla umursamaz olduk kitabı, ve Kitabın öğrettiklerini...
Muhammed Mustafa'nın öğrettiklerini de...
Durduğumuz yerin Allah'ın rızasına uygun olup olmadığını hesaba katmaz olduk, ve sandık ki, dediklerimiz söylediklerimiz konuştuklarımız yazdıklarımız hep doğru...
Öyle değil işte...
Gelin önce kendimizden, kendi nefsimizden, kendi bencilliğimizden kurtulalım...
Gelin oturup bir daha gözden geçirelim yaptıklarımızı düşündüklerimizi, durduğumuz yerin Rahman olup olmadığını...
Çok parça parça olduk, çok bölündük ufaldık, birlik olmanın bir olmanın yollarını arayalım kardeşçe...
Hepinizi selamlar iyilikler dilerim...
