Şu an içinde bulunduğumuz durumu düşünüyorum. İnsanın bu haldeyken başka konuda konuşası gelmiyor, ben de sizlere bu konuda yazayım istedim. Diğer her şey önemini kaybetmedi mi bir anda? Bir şey yapacak oluyorum, “aman ne önemi var” diyor içimdeki ses. Bir yenilik istiyorum, iç sesim orada:
“bu zor zamanda o da olmayıversin...”
Acaba şuna mı niyetlensem, “bir anlamı yok, boş ver”
Ne yöne baksam durum aynı, sadece benim için değil etrafımda gördüğüm herkes için böyle. Sıkıntı, istek, bunalım, özlem... Karşıt duygular birbiriyle savaşırken bizleri de perişan ediyorlar. Düşünceler susmuyor, arada biz kaynıyoruz. Ne yöne gidelim?
Benim de bu soruya bir cevabım yok işin açığı...
Kafamın içinde iki ses var biri heveslenmeye biri körelmeye gebe. Bu zorlu süreçte ya çok şey öğreneceğiz, ya da çok şeyi unutacağız.
