Çoğu farkında değil, ama çağın insanını derin bir kuyuya attılar, ama insan bilmiyor o kuyuda olduğunu... Ne acı ki, yeni insan karanlıkta kalmayı daha çok kendi tercih etti... Karanlıkla aydınlığı ayırt etmek gibi bir derdi olmadı diyeceğim de, öyle değil...
 Karanlık kendi tercihi insanın daha çok servet sahibi olma hevesi belki...
Yol arkadaşlarını kendi seçti, ama yanlıştı tercihi... Üç gün önce “Deli gibi aşığım!”dediği kadınları öldüren adamların ülkesi haline geldi ülkemiz...
Ve şimdi “Yeter ki ellerimi bırakma!” Diyecek birine muhtaç durumda, kendine bile faydası yok durduğu yerin... 
Kimse kimsenin elinden tutmak istemiyor, tutup bir kenara koymak bile...
Oysa bütün kutsal kitaplar, insanın başka insanın elinden tutmasını söylüyordu... Camilerde vaaz ediciler hutbe okuyanlar, namaz kılın demekten, yardım toplamaktan başka şeyler söylemek için biraz okusalar da, insanı tanısalardı biraz, ahaliye yeni sözler etseler diyeceğim de, umudum olmadığı için demeyeceğim...
Ne içinde merhem taşıyan göz var, ne merhamet var ellerde... Ülkede milyonlarca kitap yazıldığı söyleniyor, neden o kitapların ışığı yok sokaklarda evlerde...
Neden karşılığı yok binlerce camilerde edilen vaazların, okunan hutbelerin?
Var diyen var mı? 
Oturup konuşalım mı bunları, evet diyen varsa?
Aşk dolu bakan gözlere hasret kaldık... Hasret kaldık sevgi ile şefkat ile bakan bakışlara... Aslında insan insana bakmayı unuttu günümüzde... Sadece öfke ve kin kusacaksa açıyor gözlerini, kinini öfkesini kusuyor...
Günümüzde ne sır sahibi insan, ne hikmet... İki kere düşünmeyi bırak, bir kere bile düşünmez oldu yapacağı işler konusunda... Mutluluk hakkım diye bir masal dilinde “Onu da parada ve servette var” sanıyor... Kayıp olan değerler umurunda değil, yeni insanın... Ama dilinde zaman zaman Allah filan var, neden varsa...
Sevmeyi çoktan unuttu ve aşkı cinsellik sanacak kadar zavallı... Kadınların sahip olmasını istediği, namusa kendi sahip olmak istemeyen erkekler... Birinin omzuna çıkarak zengin olma anlayışı...
Dağılmış aileler kimin eseri, kimin eseri annesiz babasız kalan çocuklar?
Yazıklar olsun, söz kime gidecekse... Çok yalancısınız ey siyasetçiler ve sizler hiç samimi değilsiniz ey dinden söz edenler...
Kendi başının çaresine bak ey halkım, önün sağın solun ateş çukuru...