Bir birimize yakın olmak, bir birimizi duymak anlamak adına bu soruyu sormak, ve  sana böyle seslenmek durumundayım...

Kardeşim demek istiyorum...

Hem aziz İslam sizler kardeşler topluluğu olmalısınız demiyor mu?

Unuttuğumuz emirlerden biri, kardeş olmak...

Müslümanlar olarak kardeşler olduğumuzu unuttuk, ve her birimiz ötekinin düşmesine ya sevinen oldu, veya üzülmeyen....

Bir birinden çok haberi olmayan, hatta yakın akrabalardan bile haberleri olmayanlar olduk...

Öyle değil mi?

Farkında mısın, yine dünyadan, dünyanın nimetlerinden sonra savaşlardan başka bir şey konuşmaz olduk...

Çok zengin olmaktan, çok servet biriktirmekten, çocuklarımıza iyi makamlar edinmekten başka hesaplar yapmaz oldu pek çoğumuz...

Yeni evler pahalı arabalar, başka başka hayaller, ama hiç biri ölümün gerçek olduğunu hatırlatmayan hesaplar...

Hesap gününün varlığını hatırlatmayan...

Oysa en gerçek olan hesap gününün varlığı...

Sonra Amerika'dan, batılı devletlerin zalimliğinden İsrail'in azgınlığından, filan konuşan insanlarız...

Kudüs bizim, Halep Şam bizim diyenler, ha bazılarımız Ayasofya  açılmalı diyenler...

Sanki açık camiler ile bir bağımız var, aramız iyi gibi...

Çok yenildik nefsimize, kendimize çok yenildik, ve çok fazla kandırdık kendimizi...

İnsan kendini kandırmaktan mutlu olan bir varlık günümüzde...

İnsan kardeşim, insan kendine yazık etti...

Müslümanlar da yazık ettiler kendilerine...

İnanmadıkları pek çok şeye inanır gibi yaptılar, ve bu iki yüzlülüğe  Allah'ın inanacağına sananlar  bile var...

Kalbimizi acıtan, canımızı sıkan şeyler yazdığımı ben de biliyorum...

Ama yazılıp söylenmeli hatırlatılmalı bunlar...

Hüseyinler Hüseyin, Ayşeler Ayşe değil artık...

Ülkenin Hüseyinlerini, Ayşelerini çok üzdü bu ülke...

İşlerimiz Müslümanca değil, ve sözlerimiz insanca değil...

Sokak ağzı ile genler adamlar kadınlar her yerde...

Peki bunun sorumlusu kim, kimler? 

Ya biz, biz günahsızlar dan mıyız, bu ülkede bu şehirlerde?

Bizim hiç mi günahımız yok bu konularda?

Bizim gibi düşünmeyen insanları kötülemekte, onlara küfür etmekte bir çoğumuz...

Vatan hepimizin derken iki yüzlülük yapanlarız, çünkü vatan yalnız kendini sananlar ile dolu kentler...

Neden anlamak istemiyoruz, herkesin sahibinin Allah olduğunu? 

Sonra şehirlerin hali, şehirlerde kimi adamlar kimi kadınlar "bizler sizlerin efendisiyiz" demeye devam ediyorlar, hal ve tavırlarıyla...

Oysa efendi kölelerin olduğu yerlerde olurlar...

İşte o "bizler sizin efendiniz diyenler"  başkalarını köle sanmaya devam edenlerdir, ve ne yazık en çok onların sözünü dinliyor, devlet adına bir yerlerde bulunanlar...

Kimisi beyaz adam...

Kimisi siyasetçi...

Kimisi din baronu...

Kimisi güçlü benim diyenler...

Gönlüm mavi sözler etmekti elbette...

Ama edilmiyor be kardeşim...

Kimi insanların halini gördükçe, sonra beyaz adamların, beyaz kadınların şımarık hallerini görünce, gönlünce konuşamıyor insan...

Yarınlar aydınlık olacak diyemiyor, kimi kepazelikleri görünce...

Kimi haksızlıkları, adaletsiz işleri görünce canı sıkılıyor insanın...

Haydi Hoşça kalın...

Kardeşçe kalın...

Müslümanca insanca bir yaşam dilerim hepinize...